Πέμπτη 31 Μαΐου 2012

Η Εθνική Ελλάδος στο Euro 1980



Φέτος διεξάγεται το Euro στην Πολωνία και στην Ουκρανία. Σε αυτό συμμετέχει και η Εθνική Ελλάδος. Είναι η 4η συμμετοχή της χώρας μας στα τελικά του Euro. Θα σας παρουσιάσουμε τις τρεις πρώτες συμμετοχής της.
Μασκότ του Euro 1980 ήταν ο Πινόκιο

Για 1η φορά η Ελλάδα πήγε στο Euro το 1980 που έγινε στην Ιταλία, με προπονητή τον Αλκέτα Παναγούλια


Στην Εθνική Ελλάδος τότε έπαιζαν γνωστοί ποδοσφαιριστές όπως οι Γιώργος Κούδας (ΠΑΟΚ), Θωμάς Μαύρος (ΑΕΚ), Άνθιμος Καψής (ΠΑΟ), Ντίνος Κούης (ΑΡΗΣ), Νίκος Αναστόπουλος (ΟΣΦΠ)  κ.ά.


Στον όμιλο της Ελλάδας συμμετείχαν η Δ. Γερμανία, η Τσεχοσλοβακία και η Ολλανδία. Αν και η Εθνική μας έκανε καλές εμφανίσεις δεν μπόρεσε να προκριθεί στον επόμενο γύρο. Τερμάτισε τελευταία στον όμιλο με 1 βαθμό. Το μοναδικό γκολ της Εθνικής μας στο Euro πέτυχε ο Νίκος Αναστόπουλος στον αγώνα με την Τσεχοσλοβακία. 


Τα σκορ των αγώνων της Εθνικής Ελλάδος ήταν:
Ελλάδα - Ολλανδία 0-1 (0-0)
Ελλάδα - Τσεχοσλοβακία 1-3 (1-2)
Ελλάδα - Δ. Γερμανία 0-0

Σημαντική ήταν η ισοπαλία που κατάφερε να αποσπάσει η Εθνική από τη Δ. Γερμανία, που ήταν ένα από τα φαβορί της διοργάνωσης και τελικά κατέκτησε το τρόπαιο.

Κωνσταντίνος Κ. (Ε1΄)

Συνέντευξη με έναν χειριστή ηλεκτρονικών γερανών και γερανογεφυρών


Ο κ. Δημήτρης Καμπούρης, χειριστής ηλεκτροκίνητων γερανών και γερανογεφυρών, μας παραχώρησε την παρακάτω συνέντευξη σχετικά με την εργασία του. 

  • Tι ακριβώς δουλειά κάνετε;

Είμαι χειριστής ηλεκτροκίνητων γερανών και γερανογεφυρών.

  • Πού δουλεύετε;

Στο λιμάνι της  Θεσσαλονίκης.

  • Από πότε εργάζεστε εκεί;

Από τις 16 Αυγούστου του 1998.

  • Για να χειρίζεται κάποιος γερανό πρέπει να έχει κάποια ιδιαίτερα προσόντα;

Ναι, βεβαίως πρέπει να έχει κάποιος ιδιαίτερα προσόντα. Για να δουλέψει κάποιος τα μηχανήματα στα οποία αναφέρομαι πρέπει να μην φοβάται το ύψος το οποίο είναι από τα 6 μ. έως τα 60μ. 


  • Εκτός από γερανό ποια άλλα μηχανήματα μπορείτε να χειριστείτε;

Μπορώ να χειριστώ και φορτωτή, τσάπα, μπουλντόζα, γκρέιντερ και σάρωθρο. 

  • Εργάζεστε πέντε ημέρες την εβδομάδα; Πόσες ώρες δουλεύετε καθημερινά;

Η εργασία μου είναι όλη την εβδομάδα και αποτελείται από 3 βάρδιες (πρωί, απόγευμα, νύχτα). Καθημερινά δουλεύω από 7 έως 12 ώρες. 

  • Γιατί επιλέξατε αυτή τη δουλειά;

Μου άρεσε από μικρό παιδί ο χειρισμός μηχανημάτων και ευτυχώς κατάφερα να κάνω στη ζωή μου αυτό που μου άρεσε. 

  • Έχετε μετανιώσει για τη δουλειά που διαλέξατε; Θα θέλατε να κάνετε κάποια άλλη;

Όχι βέβαια, δεν έχω μετανιώσει. Θα μου άρεσε να ήμουν πιλότος πολεμικών αεροσκαφών.

  • Στο λιμάνι της Θεσσαλονίκης έρχονται πολλά εμπορικά πλοία; Έχει μειωθεί η κίνηση λόγω της οικονομικής κρίσης;  

Ναι, έρχονται καθημερινά πάρα πολλά εμπορικά πλοία. Όχι η κίνηση δεν έχει μειωθεί. 

Δήμητρα Κ. (Ε1΄)

Τετάρτη 30 Μαΐου 2012

Ονοματολογία ελληνικών πόλεων: Αλεξανδρούπολη

Η πόλη ιδρύθηκε το 1875 και στην αρχή ήταν ένα μικρό ψαροχώρι αλλά σιγά σιγά ο πληθυσμός της αυξήθηκε. Σήμα κατατεθέν της πόλης είναι ο φάρος της. 


Η Αλεξανδρούπολη παλιά ονομαζόταν Δεδέαγατς (Dedeağaç), που είναι τούρκικη λέξη και σημαίνει ¨το δέντρο του παππού¨. Είναι σύνθετη λέξη από το dede που σημαίνει παππούς και το ağaç που σημαίνει δέντρο. Η παράδοση λέει ότι παλιά στην περιοχή ζούσε ένας σοφός δερβίσης* που έζησε πολλά χρόνια κάτω από τη σκιά ενός δέντρου που υπήρχε στην περιοχή και όταν πέθανε τον έθαψαν δίπλα σε αυτό. Το 1920, όταν πέθανε ο βασιλιάς της Ελλάδας Αλέξανδρος ο Α΄, η πόλη προς τιμήν του μετονομάστηκε σε Αλεξανδρούπολη. 


*Δερβίσης: ονομασία μουσουλμάνου μοναχού

Κωνσταντίνος Κ. (Ε1΄)

Ροτόντα

Ένα από τα πιο γνωστά μνημεία της Θεσσαλονίκης είναι η Ροτόντα. Έχει ¨διάρκεια ζωής¨ 16 αιώνες. Σε αυτό το χρονικό διάστημα άλλαξε πολλές φορές η χρήση και η ονομασία του. Έχει σχήμα κυλινδρικό (περίκεντρο οικοδόμημα) για αυτό και ονομάστηκε Ροτόντα (ροτόντα = κυκλικό οικοδόμημα με θόλο και περιστύλιο)


Το κτίριο θεμελιώθηκε περίπου το 300 μ.Χ. Δε γνωρίζουμε όμως σίγουρα για ποιον λόγο χτίστηκε. Υπάρχουν επιστήμονες που ισχυρίζονται ότι ήταν μαυσωλείο* του Γαλέριου και άλλοι  ναός των Καβείρων* ή ναός του Δία. Από τις παραπάνω εκδοχές πιο πιθανή θεωρείται αυτή που μιλάει για ναό του Δία, διότι ο Δίας ήταν θεός-προστάτης του Διοκλητιανού (αυτοκράτορα) και του Γαλέριου. 


Οι τοίχοι της Ροτόντας έχουν πάχος 6,30 μ. Είναι φτιαγμένοι από πέτρα και σε κάποια σημεία έχουν ενισχυθεί με τούβλα. Το ύψος του κτιρίου είναι 29,80 μ. και η διάμετρός του 24,50 μ. Ο τρούλος και τα τόξα είναι κατασκευασμένα από κεραμίδι. 


Μεταξύ του τέλους του 4ου αι. και τις αρχές του 6ου αιώνα η Ροτόντα έγινε χριστιανικός ναός. Το πιο πιθανό είναι αυτό να έγινε όταν αυτοκράτορας ήταν ο Θεοδόσιος (346-395). Τότε η Ροτόντα μετονομάστηκε σε ναό των Ασωμάτων ή των Αρχαγγέλων


Τα χρόνια της Τουρκοκρατίας η Ροτόντα έγινε Μητρόπολη της Θεσσαλονίκης (1523-24 έως 1590-91). Το 1590-91 οι Τούρκοι την μετατρέπουν σε τζαμί. Από τότε έμεινε και ο μιναρές* που βρίσκεται μπροστά στο κτίριο.

*μαυσωλείο: Μεγαλοπρεπές ταφικό οικοδόμημα.
*Κάβειροι: Θεότητες που λάτρευαν οι αρχαίοι Έλληνες. 
*μιναρές: Ψηλός και στενός κυλινδρικός πύργος που υπάρχει μπροστά από τους μουσουλμανικούς ναούς.  Σε αυτόν ανεβαίνει ο μουεζίνης (μουσουλμάνος κληρικός) και φωνάζει στους πιστούς να προσευχηθούν. 

Ιωάννα Κ. (Ε1΄)

Τρίτη 29 Μαΐου 2012

Μαντηλάκι

Χωριζόμαστε σε δύο ομάδες που στέκονται η μία απέναντι. Τα παιδιά κάθε ομάδας παίρνουν από ένα νούμερο 1,2,3... Στη μέση μεταξύ των δύο ομάδων στέκεται ένα παιδί που κρατάει το μαντηλάκι. Το παιδί με το μαντηλάκι φωνάζει έναν αριθμό και από τις δύο ομάδες τα παιδιά που έχουν τον αριθμό αυτό τρέχουν να πάρουν το μαντηλάκι. Όποιο παιδί προλάβει να αρπάξει το μαντηλάκι τρέχει πίσω στην ομάδα του. Πρέπει όμως να φτάσει εκεί χωρίς να τον πιάσει ο άλλος παίκτης. Αν τον πιάσει παίρνει εκείνος το μαντηλάκι. 
Μελίνα Ατ. (Ε1΄)




Κάνουμε έναν κύκλο στο έδαφος και καθόμαστε πάνω του. Ένα παιδί έξω από τον κύκλο κρατάει ένα μαντηλάκι. Μετά τραγουδώντας το παιδί κάνει το γύρω του κύκλου και αφήνει το μαντήλι σε ένα παιδί. Εκείνο σηκώνεται και προσπαθεί να πιάσει το παιδί που του έδωσε το μαντήλι κυνηγώντας το γύρω από τον κύκλο. Το παιδί που άφησε το μαντήλι πρέπει να καταφέρει να καθίσει στη θέση που άδειασε από το παιδί που το κυνηγάει. Έτσι συνεχίζετε το παιχνίδι...
Γιώργος Κ. (Ε1΄)

Δηλητηριώδη πουλιά...!

Πριν από λίγες μέρες, βρήκα στο διαδίκτυο μια σελίδα που μιλούσε για τα δηλητηριώδη... πουλιά! Ναι, σωστά διαβάσατε!  Δηλητηριώδη πουλιά!!! Εάν μέχρι τώρα νομίζατε ότι δηλητηριώδη είναι μόνο τα φίδια, καιρός να μάθετε ότι πρέπει να φυλάσσεστε και από κάποια είδη πτηνών.

Τα δύο πιο γνωστά είδη δηλητηριωδών πουλιών που υπάρχουν είναι το Hooded Pitohui και το Blue-capped Ifrita, που και τα δύο ζουν στα τροπικά δάση της Νέας Γουινέας. 
Τα παραπάνω πουλιά έχουν δηλητήριο στο δέρμα και στο φτέρωμα. Αν κάποιος αγγίζει τα πουλιά το δηλητήριο τους έχει ως αποτέλεσμα έντονη φαγούρα, οίδημα ή πρήξιμο. Σε ανθρώπους με αλλεργία μπορεί να προκαλέσει και αλλεργικό σοκ. 


Το πρώτο πουλί, το Hooded Pitohui, έχει μαύρο κεφάλι και πορτοκαλί το υπόλοιπο σώμα του. Έχει ως βασική του τροφή τα σκαθάρια Choresine, για τα οποία τρελαίνεται. Από αυτά παίρνει και το δηλητήριο μιας και αυτά έχουν μια δηλητηριώδη βατραχοτοξίνη στο σώμα τους. Τα πτηνά από μόνα τους δεν παράγουν δηλητήριο αλλά το παίρνουν μέσα από την τροφή τους. Το δηλητήριο μαζεύεται βασικά στα φτερά της κοιλιάς, του στήθους και των ποδιών του πουλιού. Όποιος το αγγίξει νιώθει μούδιασμα και φαγούρα. 



Το δεύτερο πουλί, το Blue-capped Ifrita, ξεχωρίζει για το μπλε λοφίο του, όπως καταλαβαίνουμε και από το όνομά του. Το υπόλοιπο του σώμα είναι καστανοκίτρινο. Η τροφή του αποτελείται από καρπούς και έντομα που από αυτά παίρνει το δηλητήριο.
Το δηλητήριο που έχουν τα πουλιά αυτά μπορεί να βλάψει όποιον τα αγγίξει αλλά δε βλάπτει τα ίδια. Αντιθέτως, τα προστατεύει από μολύνσεις και από τους εχθρούς τους (σαρκοφάγα ζώα). 

Αγγελική Μ. (Ε1΄) 

Δευτέρα 28 Μαΐου 2012

Νομός Έβρου


Πληθυσμός: 147.530 κατ.
Έκταση: 4.242 τ. χλμ.
Πρωτεύουσα: Αλεξανδρούπολη.
Μεγάλες πόλεις: Ορεστιάδα, Διδυμότειχο, Φέρρες, Σουφλί
Βουνά: Ανατολική Ροδόπη, Σάπκα, Σάος ή Φεγγάρι (Σαμοθράκη).
Ποτάμια: Έβρος, Άρδας, Ερυθροπόταμος



Αρχαιολογικοί χώροι: 
  • Λουτρά Τραϊνούπολης
  • Παλαιόπολις (Σαμοθράκη)
  • νεκροταφείο της Δοξιπάρας
  • αρχαία πόλη Μεσημβρία-Ζώνη
Αξιοθέατα: 
  • ο ναός Παναγίας Κοσμοσώτηρας στις Φέρρες
  • ο διπλός πύργος στο Πύθιο
  • τα βυζαντινά κάστρα στο Διδυμότειχο
  • το τέμενος Βαγιαζήτ στο Διδυμότειχο
  • το δάσος Δαδιάς
  •  το Δέλτα Έβρου
  • το απολιθωμένο δάσος Φυλακτού

Στο νομό ανήκει και το νησί της Σαμοθράκης με πρωτεύουσα τη Χώρα. Ο νομός Έβρου είναι το σύνορο της Ελλάδας βόρεια με τη Βουλγαρία και Ανατολικά με την Τουρκία (τις δύο χώρες χωρίζει ο ποταμός Έβρος). Δυτικά συνορεύει με το νομό Ροδόπης και νότια βρέχεται από το Θρακικό Πέλαγος. 


Ο νομός Έβρου είναι ένας πεδινός νομός με λίγα βουνά. Οι άνθρωποι ασχολούνται κυρίως με τη γεωργία. Στην ανάπτυξη της γεωργίας βοηθάει ιδιαίτερα ο ποταμός Έβρος και οι παραπόταμοί του. Οι αγρότες καλλιεργούν κυρίως βαμβάκι, σιτάρι και τεύτλα. Η κτηνοτροφία είναι η δεύτερη αναπτυγμένη ασχολία των κατοίκων του νομού. 

Δήμητρα-Ραφηλία Γ., Ανθούλα Κ., Κωνσταντίνος Κ. (Ε1΄)

ΣΥΝΕΝΤΕΥΞΗ ΜΕ ΜΙΑ ΠΡΟΠΟΝΗΤΡΙΑ ΚΟΛΥΜΒΗΣΗΣ


  • Καλημέρα. Πώς ονομάζεστε;

Ονομάζομαι Χαρούλα Μαργαρίτου.

  • Πώς αποφασίσατε να γίνεται προπονήτρια κολύμβησης; Πόσα χρόνια προπονείτε;

Προπονήτρια κολύμβησης αποφάσισα να γίνω αφού πρώτα ασχολήθηκα με το κολύμπι. Έκανα πολλά χρόνια κολύμπι, έκανα πρωταθλητισμό, κέρδισα την είσοδο μου στη Γυμναστική Ακαδημία οπότε τελειώνοντας και με τη σχολή αποφάσισα να ασχοληθώ και με το προπονητικό κομμάτι. Ασχολούμε πολλά χρόνια με παιδιά. Από το 1991 - 1992, κάπου εκεί γύρω στα είκοσι χρόνια.


  • Υπάρχουν δυσκολίες στο επάγγελμα και ποιες;

Το επάγγελμα έχει δυσκολίες όσον αφορά το χώρο προπόνησης. Δεν υπάρχουν αρκετές πισίνες και αυτές που υπάρχουν έχουν πάρα πολλά προβλήματα για να λειτουργήσουν, ειδικά το χειμώνα. Άλλα προβλήματα δε θα έλεγα ότι υπάρχουν. Υπάρχει προσέλευση παιδιών όταν είναι καλός ο καιρός και οι πισίνες είναι βολικές. Υπάρχουν πρακτικά προβλήματα ως προς τον τρόπο λειτουργίας τους. Τα κολυμβητήρια είναι λίγα και είτε θα έχουν μικρά αποδυτήρια είτε δε θα έχουν ζεστά νερά. Τέτοιες κυρίως είναι οι δυσκολίες μας.

  • Χρειάζεται να σπουδάσει κάποιος για να γίνει προπονητής; Υπάρχουν ειδικές σχολές;

Ναι, η αλήθεια είναι πώς για να γίνεις προπονητής θα πρέπει να τελειώσεις τη Γυμναστική Ακαδημία. Είναι αυτό που σου δίνει ένα επίσημο χαρτί. Από κει και μετά όμως ασχολούνται και άνθρωποι που ήταν αθλητές κολύμβησης και δεν έχουν πτυχίο. Ασχολούνται με τα μικρότερα τμήματα εκμάθησης. Δουλεύουν εμπειρικά. Υπάρχει και αυτός ο τρόπος. Δύσκολα όμως κάποιος θα φτάσει να προπονεί αγωνιστικές ομάδες χωρίς να έχει το πτυχίο της Γυμναστικής Ακαδημίας.

  • Τι ηλικίες προπονείτε κυρίως; Αυτή την εποχή ποιους προπονείτε;

Καταρχήν, κατά τη διάρκεια της καριέρας μου προπόνησα παιδιά από 4 - 4 1/2 χρονών μέχρι 20 με 22 ετών. Αυτή τη στιγμή ασχολούμε με άτομα με αναπηρίες. Εδώ η ηλικία δεν έχει βέβαια καμία σχέση. Έχω αθλητές από 10-12 χρόνων μέχρι 40 και 45 χρονών. Αυτή τη στιγμή λόγω των προβλημάτων της πισίνας έχω τρεις κυρίως αθλητές. Οι δύο ετοιμάζονται για τους παραολυμπιακούς του Πεκίνου και ο τρίτος για το Πανελλήνιο Πρωτάθλημα μονού που γίνεται σε ένα μήνα.

  • Τι εισπράττετε από το επάγγελμά σας;

Καταρχήν την αγάπη των παιδιών. Είναι πραγματικά εκπληκτική η σχέση που αναπτύσσει ο προπονητής με τα παιδιά και είναι συγκινητικό να βλέπεις ένα παιδάκι που το παίρνεις χωρίς να ξέρει τίποτε από το νερό να το κάνεις μεγάλο κολυμβητή. Να μάθει διάφορα στυλ, να βγάζει 7 χιλιόμετρα και να λαβαίνει μέρος σε μεγάλους και σημαντικούς αγώνες. Είναι πραγματικά πάρα πολύ συγκινητικό και είναι σχέσεις που μένουν για μια ζωή. Ούτε οι αθλητές ξεχνάνε ποτέ τον προπονητή τους ούτε και ο προπονητής ξεχνάει ποτέ τους αθλητές του, και ας έχουν περάσει 300- 400 αθλητές από τα χέρια του.

  • Ως αθλήτρια πήρατε μέρος σε πολλούς αγώνες και πού;

Βασικά σε όλους τους αγώνες που γίνονται εντός του ελλαδικού χώρου είχα πρώτες, δεύτερες και τρίτες Πανελλήνιες νίκες στα αγωνίσματα που κολυμπούσα. Επίσης έχω λάβει μέρος σε Βαλκανικά Πρωταθλήματα και σε συναντήσεις με την Εθνική Ομάδα. Δυστυχώς για λίγο έχασα ένα όριο για Πανευρωπαϊκούς Αγώνες οπότε δεν είχα τη χαρά να συμμετέχω εκεί σαν αθλήτρια. Τώρα σαν προπονήτρια έχω πάει Παγκόσμια, Παραολυμπιάδες και Πανευρωπαϊκά πρωταθλήματα, πάντα με τον αθλητή μου, κυρίως τον έναν και σε διάφορα meeting.

  • Έχετε πάρει κάποιο κύπελλο. Πώς νιώσατε;

Το πρώτο μου κύπελλο ήταν συγκλονιστικό. Ήμουν πάρα πολύ χαρούμενη φυσικά. Ακόμα βλέπω τα κύπελλά μου που βρίσκονται στο πατρικό μου σπίτι. Είναι πολύ μεγάλη χαρά και επιτυχία. Ο αθλητισμός είναι κάτι που κάνει ο καθένας μόνο για τον εαυτό του και τη χαρά που νιώθει ο ίδιος δεν μπορεί να τη νιώσει κανένας άλλος. Η στιγμή του βάθρου είναι μεγάλη στιγμή.


  • Ποιο ήταν το αγαπημένο σας στυλ; Πόσα είναι τα είδη της κολύμβησης;

Τα στυλ είναι τέσσερα. Είναι το ελεύθερο που είναι το πιο διαδεδομένο, το ύπτιο, το πρόσθιο και η πεταλούδα. Το κάθε στυλ από αυτά έχει και τα δικά του αγωνίσματα. Το ελεύθερο έχει τα περισσότερα, φτάνει μέχρι τα 1500 μ. για τα αγόρια και τα 800 για το κορίτσια. Επίσης υπάρχουν τα αγωνίσματα της μικτής, όπου είναι 200 μ. και 400 μ. και κολυμπάς τα τέσσερα στυλ σε μία σειρά. Αυτά ήταν και τα δικά μου καλύτερα αγωνίσματα, με πρώτο και καλύτερο το πρόσθιο. Από κει και πέρα τα αγωνίσματα που έτρεχα περισσότερο ήταν 200 μ. και 400 μ. μικτή και τα 200 μ. πρόσθιο. Αυτό σημαίνει ότι δεν είχα πολύ καλή ταχύτητα. Ήμουν περισσότερο αθλήτρια αντοχής, γι΄αυτό και έτρεχα πιο μεγάλα αγωνίσματα.

  • Μπορείτε να μας πείτε γιατί κάποιο παιδί θα ήταν καλό να ασχοληθεί με αυτό το άθλημα; Ποια τα οφέλη;

Είναι ένα άθλημα ευχάριστο, δύσκολο το χειμώνα αλλά δίνει μια άλλη ευεξία στον οργανισμό. Μετά την προπόνηση ο κολυμβητής είναι με ξεκάθαρο μυαλό να κάνει τα πάντα, χαμογελαστός αν και κουρασμένος. Από βιολογικής άποψης τονώνει εξαιρετικά τους μύες. Είναι το καλύτερο άθλημα που μπορεί να κάνει κάποιος. Από το πιο μικρό παιδί μέχρι και ένας παππούς. Δεν έχει όριο ηλικίας, δεν έχει όριο προπονήσεων. Όσο περισσότερες φορές μπορεί να κολυμπήσει κανείς τόσο το καλύτερο για τον εαυτό του. Δεν προκαλεί τραυματισμούς, παρά ελάχιστους, και αυτοί  προσωρινοί που με  κάποιες μικρές θεραπείες μπορούν να περάσουν. Αυτά φυσικά σε επίπεδο πρωταθλητισμού. Αντίθετα είναι και άθλημα αποθεραπείας. Ενδείκνυται για όλες τις παθήσεις και τις μυικές αλλά και τις αναπνευστικές. Το κολύμπι κάνει πολύ καλό στο άσθμα, σε σημείο που μπορεί να εξαφανίσει τελείως τις κρίσεις σε κάποιο παιδί και μεγαλώνοντας μπορεί να μην έχει καν πρόβλημα. Υπάρχουν παγκόσμιοι πρωταθλητές οι οποίοι ξεκίνησαν για να καταπολεμήσουν το άσθμα τους. Κάνει καλό στο κυκλοφορικό μας, την καρδιά μας  και  να προσθέσω βέβαια ότι κάνει πολύ ωραία σώματα σε αγόρια και κορίτσια.

  • Ποια ηλικία είναι η καταλληλότερη για να ξεκινήσει ένα παιδί να μαθαίνει κολύμπι;

Το κολύμπι δεν έχει ηλικία. Μακάρι να υπήρχαν υποδομές στην Ελλάδα, όπως υπάρχουν στο εξωτερικό, και λίγες βέβαια στην Αθήνα, να μπορεί να ξεκινά το παιδί από την ημέρα που γεννιέται ακόμα, όπως είναι συνηθισμένο να ζει μέσα στο νερό όσο βρίσκεται στην κοιλιά της μητέρας. Δυστυχώς επειδή εκτός Αθηνών δεν υπάρχουν τέτοιες συνθήκες η καλύτερη ηλικία είναι 4 με 4,5 χρονών για να ασχοληθεί με το νερό. Για να μάθει όμως κολύμπι θα έρθει περίπου στην ηλικία της Α΄ τάξης του Δημοτικού. Ένα παιδάκι έξι χρονών μπορεί να μάθει εύκολα να κολυμπάει.

  • Υπάρχουν κάποιες προϋποθέσεις γι΄αυτό; Χρειάζονται ιατρικές εξετάσεις ή κάτι άλλο;

Χρειάζεται ένα πιστοποιητικό υγείας. Να ελέγξουμε τη λειτουργία της καρδιάς και δερματολογικά. Πρέπει να έχει βεβαίωση από δερματολόγο, μιας και τα δερματικά νοσήματα μπορούν να μεταδοθούν μέσω του νερού. Αυτές είναι οι μόνες προϋποθέσεις για να ξεκινήσει ένα παιδί είτε είναι αρτιμελές είτε έχει κάποια αναπηρία.

  • Συνήθως πόσες μέρες είναι η προπόνηση και πόσο διαρκεί;

Δεν έχει περιορισμό. Μπορεί να κάνει κάποιος κολύμπι και κάθε μέρα. Η διάρκεια της ώρας απλά ποικίλει ανάλογα με την ηλικία. Οι μικρές πισίνες αλλά και τα παιδάκια που τώρα ξεκινούν κάνουν μισή ώρα και μπορούν να φτάσουν μεγαλώνοντας  έως 2,5 με 3 ώρες.

  • Στη Θεσσαλονίκη που υπάρχουν κολυμβητήρια;

Πού υπάρχουν ενεργά κολυμβητήρια ή πού υπάρχουν "χαβούζες"; Στη Θεσσαλονίκη αυτή τη στιγμή υπάρχουν τρία τα οποία ανήκουν στη Γενική Γραμματεία Αθλητισμού. Ένα είναι το Ποσειδώνιο, ανατολικά της πόλης, ένα είναι το Εθνικό που βρίσκεται στο κέντρο της πόλης και ένα είναι το κολυμβητήριο της Νεάπολης που βρίσκεται δυτικά. Από κει και μετά υπάρχουν άλλες τρεις τέσσερις δημοτικές πισίνες οι οποίες δυστυχώς δεν μπορούν να λειτουργήσουν όλο το χρόνο, εξαιτίας των πολλών εξόδων συντήρησής τους. Επίσης ούτε αυτά που λέμε κρατικά κολυμβητήρια λειτούργησαν όλο το χρόνο λόγω οικονομικών προβλημάτων.

  • Ως προπονήτρια αλλά και ως μαμά του σχολείου μας τι θα μας προτείνατε;

Το κολύμπι οπωσδήποτε! Να πω ότι και τα δικά μου παιδιά, που βρίσκονται στο σχολείο,  ασχολούνται με το κολύμπι. Γενικότερα προτείνω να ασχολείστε με κάτι και με ό,τι σας αρέσει. Ο αθλητισμός είναι χαρά, έχει να σας προσφέρει πάρα πολλά πράγματα. Από το πώς να οργανώνετε τη ζωή σας και το πρόγραμμά σας, μέχρι και κάποιες επιτυχίες και αποτυχίες για να μάθετε έτσι να αγωνίζεστε σε όλη σας τη ζωή ανεξάρτητα αν θα έχετε καλά ή άσχημα αποτελέσματα, για να ξαναπροσπαθείτε. Το κολύμπι όμως ανεπιφύλακτα θα έπρεπε στην Ελλάδα να το κάνουν όλοι ακόμα και μέσω των σχολείων, αν υπήρχαν αυτές οι δυνατότητες, γιατί είμαστε χώρα με θάλασσα και δυστυχώς ταλαιπωρούμαστε με πνιγμούς. Είναι σημαντικό λοιπόν και για την επιβίωσή μας αν σκεφτούμε πόσους πνιγμούς έχουμε κάθε καλοκαίρι.

Ευχαριστούμε πολύ !

Κατερίνα Χ. ( Στ΄3 ), Βικτώρια Κ. (Ε1΄)

Κυριακή 27 Μαΐου 2012

Ονοματολογία ελληνικών πόλεων: Θεσσαλονίκη

Η πόλη πήρε το όνομά της από τη σύζυγο του Κασσάνδρου που την ίδρυσε και ονομαζόταν Θεσσαλονίκη. Η Θεσσαλονίκη ήταν κόρη του Φιλίππου Β΄ και ετεροθαλής αδελφή του Μ. Αλεξάνδρου. 


Το όνομα Θεσσαλονίκη δημιουργήθηκε από τις λέξεις Θεσσαλών και Νίκη προς τιμή της νίκης των Μακεδόνων επί των Θεσσαλών. 
Το όνομα Θεσσαλονίκη το συναντάμε παλιότερα σε διάφορες μορφές:
  • Θεσσαλονίκεια (Στράβωνας*)
  • Θετταλονίκη (ελληνιστική εποχή)
  • Θεσσαλονείκη και Θεσσαλονικέων πόλις (ρωμαϊκή εποχή)
  • Σελανίκ (Οθωμανοί και Ιουδαίοι)
  • Σαλούν (Σλάβοι)

*Στράβων: Έλληνας ιστορικός, γεωγράφος και φιλόσοφος.

Ιωάννα Κ. (Ε1΄)

Προσφορά υλικού για την εφημερίδα μας


Ευχαριστούμε την κα. Έλσα Χρηστίδου , μητέρα μαθητών του σχολείου μας και την κα Παπαδοπούλου Πηνελόπη ιδιοκτήτρια των Κέντρων Ξένων Γλωσσών ISON για την προσφορά φωτοτυπικού χαρτιού Α3, ώστε να είναι δυνατή η έκδοση του 2ου φύλλου της έντυπης έκδοσης της σχολικής μας εφημερίδας ¨Οι Ντελάληδες του 8ου¨. 


Το παιχνίδι στο Βυζάντιο

Πληροφορίες για το παιχνίδι στο Βυζάντιο έχουμε μετά τον 9ο αιώνα. Οι χώροι που έπαιζαν τα παιδιά, συνήθως τα αγόρια, ήταν οι αυλές και οι αλάνες. Μεταξύ των παιχνιδιών που έπαιζαν ήταν και τα γνωστά σε εμάς: κρυφτό, κυνηγητό, τυφλόμυγα αλλά και παιχνίδια όπως 16άρα, τσιλίκι, γουρούνα, μήλο. Τα αγόρια ακόμη έπαιζαν με μεγάλα ξύλινα κουνιστά άλογα και ξιφομαχία με βέργες. 
Αντίθετα, τα κορίτσια έμεναν κυρίως στο σπίτι και έπαιζαν με τις κούκλες τους, που ονομάζονταν νέννος ή νιννί και ήταν φτιαγμένες από κερί, πηλό ή γύψο.  Στα κορίτσια άρεσε να αναπαριστούν σημαντικά κοινωνικά γεγονότα όπως η βάπτιση και ο γάμος όπως επίσης να μιμούνται τις εργασίες που έκανε η μητέρα τους στο σπίτι. 


Υπήρχαν επίσης παιχνίδια με μπάλες (σφαίρες) που τις έφτιαχναν από πανιά καθώς και παιχνίδια μελωδικά που είχαν σχέση με δραστηριότητες όπως ο θερισμός και το όργωμα.

Παναγιώτα Κ. (Ε1΄)

Σάββατο 26 Μαΐου 2012

Τυφλόμυγα

Η τυφλόμυγα είναι ένα από τα παραδοσιακά παιχνίδια που έπαιζαν οι γονείς και οι παππούδες μας. Παίζεται με πολλά παιδιά. Στην αρχή τα παιδιά λένε ένα λάχνισμα. Όποιο παιδί τύχει του δένουν τα μάτια με ένα πανί. Το παιδί προσπαθεί με δεμένα τα μάτια να πιάσει ένα άλλο παιδί και να καταλάβει ποιο είναι, να το αναγνωρίσει. Άμα το αναγνωρίσει γίνεται το άλλο παιδί τυφλόμυγα και το παιχνίδι συνεχίζεται... 


Το παιχνίδι αυτό το έπαιζαν τα παιδιά και στην αρχαία Ελλάδα. Ονομαζόταν ¨χαλκή μυία¨ ή ¨ψηλαφίνδα¨. Άλλες ονομασίες με το οποίο είναι γνωστό το παιχνίδι είναι: τυφλοπάννι, τυφλοπαννιάρα,  τυφλοπάννα, τυφλός, ζουρλοπαννιάρα


Δέσποινα Κ. (Ε1΄)

Έκθεση ζωγραφικής και κατασκευών: ¨Στήνουμε¨ τα έργα μας



Εδώ και τρεις ημέρες οι μαθητές του σχολείου στήνουν και κολλούν τις εργασίες τους με την κ. Αθηνά. Οι γονείς έχουν πρόσβαση στην έκθεση και μπορούν να βλέπουν έργα. 




Κλειώ Χ. (ΣΤ3΄)

Σκίουρος ή βερβερίτσα

Το ζώο σκίουρος ονομάζεται αλλιώς και βερβερίτσα. Η λέξη σκίουρος είναι σύνθετη από τις λέξεις σκιά+ουρά. Είναι ένα μικρό θηλαστικό και τρωκτικό. Ο σκίουρος κατάγεται από την οικογένεια των Σκιουρίδων. Σκίουροι υπάρχουν παντού στον κόσμο εκτός από την Αυστραλία, τη Νέα Γουινέα, τη Μαδαγασκάρη και την Ανταρκτική. 
Μερικοί σκίουροι έχουν ουρά που έχει μήκος όσο και το σώμα τους. Τα πισινά πόδια του σκίουρου είναι μεγάλα ενώ με τα μπροστινά μπορεί να κρατάει την τροφή του. Οι σκίουροι έχουν διάφορα χρώματα ανάλογα με το είδος τους: μαύρο, κόκκινο, γκρίζο, καφέ και λευκό. Το τρίχωμά τους είναι διπλό. Από μέσα είναι πυκνό και απαλό ενώ απέξω έχει μακριές, σκληρές τρίχες. Τα αυτιά του είναι στητά (όρθια και ακίνητα) και τριγωνικά.


Οι μεγαλύτεροι σκίουροι ονομάζονται μαρμότες και ζυγίζουν μέχρι 8 κιλά. Οι μικρότεροι σκίουροι ζουν στη δυτική Αφρική και έχουν βάρος 15 γραμμάρια. Οι σκίουροι είναι παμφάγα ζώα (τρώνε και φυτά και σάρκα).  Τροφή τους είναι: καρύδια, καρποί, φρούτα, έντομα, αυγά μικρών θηλαστικών, πουλιών. Κάποιοι σκίουροι   του εδάφους πέφτουν σε χειμερία νάρκη. 


Υπάρχουν σκίουροι που γεννούν 1 φορά το χρόνο και σκίουροι που γεννούν 2 φορές το χρόνο. Αυτοί που ζουν στο έδαφος γεννούν 6 έως 9 μικρά, ενώ αυτοί που ζουν στα δέντρα γεννούν 2 έως 4 μικρά. Τα σκιουράκια γεννιούνται με κλειστά μάτια και χωρίς τρίχωμα. Μετά από έναν μήνα ανοίγουν τα μάτια τους και μετά λίγο καιρό μπορούν να βγουν από τη φωλιά τους. 


Σε κάποιες χώρες τρώνε το κρέας τους (Η.Π.Α.). Σε άλλες θεωρούν πολύτιμη τη γούνα τους (Ρωσία, Καναδάς). 
Σκίουρους συναντάμε σε κόμικς και σε καρτούν. Ιδιαίτερα γνωστοί είναι ο Τσιπ και ο Ντέηλ. 


Βικτώρια Κ. , Δήμητρα-Ραφαηλία Γ., Γιάννης Λ. (Ε1΄)

Παρασκευή 25 Μαΐου 2012

Εκπαιδευτική επίσκεψη της Β΄ τάξης στην 9η Διεθνή Έκθεση Βιβλίου Θεσσαλονίκης



Της ανταποκρίτριάς μας Γεωργίας Π. (Β2΄)


Την Πέμπτη 24 Μαΐου πήγαμε στην 9η Διεθνή Έκθεση Βιβλίου Θεσσαλονίκης. Εκεί παρακολουθήσαμε το παιδικό πρόγραμμα ¨Εκπαιδευτικά διαδραστικά παιχνίδια¨. Πήγαμε στο 1ο περίπτερο. Είχε πάρα πολλά ωραία βιβλία. Περάσαμε πάρα πολύ ωραία. Στους πάγκους είχε βιβλία με ωραία εξώφυλλα. Τα ξεφυλίσαμε, τα διαβάσαμε και κάποια παιδιά αγοράσανε βιβλία. Είχε πολλά παιδιά από άλλα σχολεία και ήταν μια ωραία μέρα. 


Μικρό ελληνορωσικό λεξικό

sh = σ παχύ
ζζ=ζ μακρύ



Ξυλομπογιές = карандашей (καρανταshοι)
Διευθυντής = директор (ντιρεκτορ)
Θρανίο = стол (στολ)
Καρέκλα = скамейка (σκαμεϊκα)
Πολλαπλασιασμός = умножение (ουμναζζένια)
Διαίρεση = деление (τζιλένιε)
Σχολείο = школа (shκολα)
Τιμωρία  = наказание (νακαζάνιε)
Μολύβι = карандаш (καρανταsh)
Μαθητής  = ученик (ουτσινίκ)
Δάσκαλος  = учитель (ουτσιτσελ)
Βιβλίο = книга (κνήγκα)
Στυλό = ручка (ρούτσκα)
Τσάντα = сумка (σούμκα)
Μαρκαδόροι (για πίνακα) = маркеры (μάρκεροι)
Πίνακας = панель (πανιέλ)
Τάξη = класс (κλας)
Πρόσθεση = дополнение (νταπαλνιένιε)
Αφαίρεση = вычет (βίτσετ)
Αναγνώστης = читатель (τσιτάτσελ)
Αλφάβητο = алфавит (αλφάμπιτ)

Θεοδοσία Γ., Πέτρος Λ.,
Ρωμανός Κ., Άννα Κ. (Ε1΄)

Συνέντευξη με μια γυναίκα οικοδόμο

Στο σχολείο μας έγιναν την προηγούμενη εβδομάδα κάποια έργα από ένα συνεργείο του Δήμου Κορδελιού-Ευόσμου. Ανάμεσα στους εργάτες ¨ανακαλύψαμε¨ και μια γυναίκα οικοδόμο. Αυτό μας έκανε εντύπωση. Είπαμε λοιπόν να μιλήσουμε μαζί της.
  • Πώς ονομάζεστε;

Ονομάζομαι Μπακάλη Μαλαματή.

  • Γιατί επιλέξατε αυτό το επάγγελμα; Μήπως ήταν ο πατέρας σας οικοδόμος;

Όχι, ο πατέρας μου δεν ήταν οικοδόμος, αλλά εμένα μου άρεσε το επάγγελμα. Θεωρείται ανδρικό βέβαια, αλλά εμένα μου άρεσε. 

  • Πώς αισθάνεστε που οι περισσότεροι συνάδελφοί σας είναι άντρες;

Όχι, δεν αισθάνομαι παράξενα, δεν αισθάνομαι κάτι το ιδιαίτερο. 

  • Πώς σας αντιμετωπίζουν οι άντρες οικοδόμοι;

Η αντιμετώπιση είναι πάρα πολύ καλή. Φέρονται πολύ ευγενικά. Δε με αντιμετωπίζουν διαφορετικά. Στις αρχές βέβαια, όταν ξεκινάς η αντιμετώπιση είναι λίγο παράξενη, αλλά όσο περνάει ο καιρός βλέπουν τι γίνεται και πώς γίνετε και τα πράγματα στρώνουν σιγά σιγά μόνα τους. 

  • Το επάγγελμά του οικοδόμου είναι μια βαριά δουλειά. Θέλει δύναμη. Πώς τα καταφέρνετε; Σας βοηθούν οι συνάδελφοί σας;

Ναι, είναι αλήθεια ότι είναι πάρα πολύ δύσκολη. Θέλει δύναμη ιδιαίτερη. Ναι, βοηθάνε και οι υπόλοιποι. 

  • Πόσο χρόνια εργάζεστε ως οικοδόμος; 

Δουλεύω ως οικοδόμος στο Δήμο 5 χρόνια. Πριν ήμουν αγρότισσα. Και εκείνη είναι επίσης πάρα πολύ σκληρή, βαριά δουλειά, σηκώνεις βάρος. Από μικρή μου άρεσε να ασχολούμαι γενικώς με μηχανήματα και κατασκευές. Οτιδήποτε. ¨Έπιανε¨ το χέρι μου παντού. Ξυλουργική, αποχετεύσεις. Πάντα κάτι το ξεκινούσα μόνη μου και αν έβλεπα ότι δεν τα κατάφερνα , μόνο τότε έπαιρνα τον ειδικό. Σκάλιζα τα πάντα. Ράδιο, κασετόφωνο ήθελα να ξέρω πώς ήταν. Σκεφτόμουνα ότι το έκανε ένα μυαλό ανθρώπινο, άρα λογικά θα μπορούσα και εγώ να βρω μια λύση.

  • Τι σας αρέσει στη δουλειά σας;

Στη δουλειά μου πολλά πράγματα μου αρέσουν. Μου αρέσει ότι το επάγγελμα είναι δύσκολο. Καθημερινά γυμνάζομαι, χωρίς να χρειάζονται επιπλέον χρήματα για γυμναστήρια. Νιώθω ότι κάνω κάτι χρήσιμο. Ό,τι περνάει από τα χέρια νιώθεις ότι κάνεις κάτι χρήσιμο. 

  • Μετανιώσατε για την επιλογή του επαγγέλματος σας; Θα το αλλάζατε με κάποιο άλλο;

Όχι καθόλου. Μου αρέσει. Εύχομαι να ήμουν πολύ πιο νέα,να είχα περισσότερα χρόνια μπροστά μου, να μάθαινα περισσότερα πράγματα. 

  • Υπάρχει πρόβλημα στο επάγγελμά σας λόγω της οικονομικής κρίσης;

Αυτή τη στιγμή υπάρχει πάρα πολύ μεγάλο πρόβλημα. Οι οικοδομές έχουν σταματήσει. Δε χτίζεται τίποτε. Όσοι εργάζονται σε αυτό το επάγγελμα έχουν μεγάλο πρόβλημα. Το επάγγελμα όσο πάει και ¨κλείνει¨. 

  • Είσαστε ευχαριστημένη με το μισθό σας;

Ναι, είμαι αρκετά ευχαριστημένη.

  • Πώς έγινε η πρόσληψή σας στο Δήμο μας;

Προσλήφθηκα στο Δήμο γιατί είμαι μάνα με τέσσερα παιδιά και με βάση τα μόρια που είχα κατάφερα και μπήκα στο Δήμο. 

- Σας ευχαριστούμε για τη συνέντευξη.
- Α, αυτό ήταν τελικά. Εύκολο ήταν. Είχα ένα άγχος με τη συνέντευξη. Γεια σας παιδιά.

Αντώνης Χ. (ΣΤ3΄),  Βασίλης Δ. (Ε1΄)

Πέμπτη 24 Μαΐου 2012

Φράσεις για την αισιοδοξία


Ο αισιόδοξος βλέπει το τριαντάφυλλο και όχι τα αγκάθια του. Ο απαισιόδοξος κοιτάζει τα αγκάθια χωρίς να βλέπει το τριαντάφυλλο. 
(Χαλίλ Γκιμπράν)
Μείνε στην ομάδα των αισιόδοξων. Τα πράγματα θα είναι δύσκολα ακόμα κι αν έχουν δίκιο. 
(Τζέιμς Ρέστον)
Ο απαισιόδοξος βλέπει τη δυσκολία σε κάθε ευκαιρία. Ο αισιόδοξος βλέπει την ευκαιρία σε κάθε δυσκολία.
 (Ουίνστον Τσόρτσιλ)


Ταμάρα Π. (Στ'3)

ΠΡΟΣΦΟΡΑ ΥΛΙΚΟΥ

                                         
ΕΥΧΑΡΙΣΤΟΥΜΕ ΠΟΛΥ

τον κο. Χρηστίδη Βασίλη, πατέρα μαθητών του σχολείου μας και το εργοστάσιο παραγωγής αποκριάτικων παιχνιδιών και αποκριάτικων-παραδοσιακών φορεσιών KOKORA (www.carnivalkokoras.gr), στο οποίο εργάζεται, για την ΠΡΟΣΦΟΡΑ φωτοτυπικού χαρτιού Α3, προκειμένου να χρησιμοποιηθεί για την έκδοση  του 2ου τεύχους της έντυπης εφημερίδας του σχολείου μας " Οι Ντελάληδες του 8ου" .


                           Παναγιώτης Τσ., Στέλιος Τ., Μιχάλης Σ. ( Στ΄3 )

Συνέντευξη με έναν μηχανικό αεροσκαφών

Συνέντευξη με το γονέα του σχολείου μας κ. Βάρκα που είναι μηχανικός αεροσκαφών. 
  • Θέλατε να γίνεται από μικρός μηχανικός αεροπλάνων ή προέκυψε αργότερα; Γιατί επιλέξατε το συγκεκριμένο επάγγελμα;

Ναι, από μικρός ήθελα να ασχοληθώ με τα αεροπλάνα. Τα αγαπούσα από μικρός. Τελικά έγινα μηχανικός αεροσκαφών. Είχα άτομα στο οικογενειακό μου περίγυρο που είχαν σχέση με αεροπλάνα και ήθελα να ακολουθήσω και εγώ το δικό τους επάγγελμα.

  • Θεωρείται δύσκολη τη δουλειά σας;

Πιστεύω ότι καμία δουλειά δεν είναι δύσκολη. Όλοι νομίζουμε ότι έχουμε μια δύσκολη δουλειά. Δε θεωρώ τη δουλειά μου δύσκολη αλλά πάρα πολύ υπεύθυνη.

  • Είναι δύσκολο η συντήρηση ενός αεροσκάφους;

Όχι όταν έχεις τις κατάλληλες γνώσεις και είσαι εκπαιδευμένος κατάλληλα για ένα συγκεκριμένο τύπο αεροπλάνου δεν είναι δύσκολη δουλειά. Τα αεροπλάνα έχουν διάφορους τύπους, όπως υπάρχουν και διάφοροι τύποι αυτοκινήτων. Εκπαιδευόμαστε ως μηχανικοί σε ένα συγκεκριμένο τύπο αεροσκάφους. Μπορεί να έχεις γνώσεις γενικά για τα αεροπλάνα, αλλά πρέπει πρώτα να εκπαιδευτείς ειδικά σε έναν τύπο αεροπλάνου.


  • Πόσα χρόνια σπουδάσατε για να γίνεται μηχανικός αεροσκαφών;

Παλαιότερα ήταν 4-5 χρόνια. Σήμερα επειδή η εκπαίδευση στο Γυμνάσιο και στο Λύκειο είναι περισσότερο αναβαθμισμένη από ότι στα δικά μου χρόνια, χρειάζονται περίπου 2 έτη, αλλά για να μπορέσεις να δουλέψεις σε μια αεροπορική εταιρία χρειάζονται τουλάχιστον 3 χρόνια προϋπηρεσία. Οπότε εμείς που κάναμε τη δεκαετία του ΄70 και του ΄80 πέντε χρονών σπουδές είναι το ίδιο με αυτούς που σπουδάζουν σήμερα.

  • Σας έχει συμβεί ένα αεροσκάφος που έχετε ελέγξει να πάθει ατύχημα και να αισθάνεστε υπεύθυνος;

Εγώ διορθώνω τις βλάβες. Εάν συνέβαινε κάποιο ατύχημα σε κάποιο αεροπλάνο που θα διόρθωνα εγώ σήμερα δεν θα ήμουν εδώ πέρα για να μου κάνετε ερωτήσεις, θα ήμουν στη φυλακή.

  • Κάθε πότε χρειάζεται έλεγχος ένα αεροπλάνο;

Κάθε μέρα. Γίνεται έλεγχος ημερησίως, εβδομαδιαίως, κάθε 6 μήνες και κάθε χρόνο. Εκτός από αυτές τις βασικές επιθεωρήσεις υπάρχουν και άλλες επιθεωρήσεις που γίνονται κάθε 150 ώρες πτήσης, κάθε 450 ώρες και κάθε 600 ώρες. Έχουμε διάφορα επίπεδα επιθεωρήσεων.

  • Είστε ευχαριστημένος με το μισθό που παίρνετε;

Παλιότερα δεν ήμουν, σήμερα είμαι.

  • Φοβηθήκατε ποτέ στη δουλειά σας για την υγεία σας;

Το επάγγελμα είναι ανθυγιεινό, αλλά δεν σου επιτρέπει η εκπαίδευση που έχεις να βρίσκεσαι και να δουλεύεις στα επικίνδυνα σημεία του αεροσκάφους χωρίς να παίρνεις μέτρα προστασίας. Οπότε δεν αισθάνομαι φόβο. Δε πλησιάζω στα σημεία του αεροπλάνου που είναι ραδιενεργά ή καρκινογόνα χωρίς να φορέσω την κατάλληλη στολή, χωρίς να φορέσω την κατάλληλη μάσκα.

  • Έχετε ακούσει άσχημα σχόλια για τη δουλειά που κάνετε;

Βεβαίως. Ο κόσμος για όλους κάτι λέει και για μας τους μηχανικούς. Πολλοί λένε ότι δεν ξέρουμε τι κάνουμε, άλλοι λένε ότι το κάνουμε επίτηδες για να μην πετάει το αεροπλάνο, άλλοι ότι έρχονται ξένοι μηχανικοί γιατί είμαστε ανίκανοι. Αυτά συμβαίνουν σε όλα τα επαγγέλματα.

Μαρίνα Κ. (Ε1΄), Βασίλης Χ. (ΣΤ3΄)

Τετάρτη 23 Μαΐου 2012

Επαγγέλματα στα αεροπλάνα


Η εφημερίδα μας πήρε την απόφαση να ασχοληθεί με τα επαγγέλματα των γονιών μας. Έτσι, θα μιλάμε μαζί τους για τη δουλειά που κάνουν, θα τους παίρνουμε συνεντεύξεις και θα σας τις παρουσιάζουμε. Την προηγούμενη εβδομάδα μιλήσαμε και πήραμε συνέντευξη από ένα γονέα του σχολείου μας τον κ. Βάρκα που είναι μηχανικός αεροσκαφών. Μας είπε ενδιαφέρον πράγματα σχετικά με τα αεροπλάνα, που θα σας τα παρουσιάζουμε παρακάτω. 

Μάθαμε ότι μια αεροπορική εταιρεία αποτελείται από πολλά τμήματα. Έναν τμήμα είναι το πτητικό δηλαδή τα πληρώματα των αεροπλάνων, οι πιλότοι και οι αεροσυνοδοί. Άλλα τμήματα είναι το τεχνικό και το τμήμα πωλήσεων


Στα αεροπλάνα υπάρχουν πάρα πολλά επαγγέλματα. Υπάρχουν απλοί εργάτες που φορτώνουν και ξεφορτώνουν και που έχουν τη μεγαλύτερη κούραση. Άλλο επάγγελμα είναι τα συνεργεία καθαρισμού, που είναι κυρίως γυναίκες, και που καθαρίζουν τα αεροπλάνα μετά από κάθε πτήση, ώστε οι επόμενοι επιβάτες να τα βρουν καθαρά. Ακόμη είναι οι πιλότοι, οι αεροσυνοδοί και πολλοί άλλοι. Την αεροπορική εταιρεία τη διοικεί το marketing που ελέγχει όλη την εταιρεία και προσέχει η εταιρεία να διατηρείται υγιής και βιώσιμη δηλαδή να βγάζει λεφτά και να δουλεύουν όλοι οι υπάλληλοι καλά. Αν το άτομο που είναι στο marketing δεν κάνει καλά τη δουλειά του και οι ενέργειές του βλάπτουν την εταιρεία τότε η εταιρεία δεν θα πάει καλά ό,τι και να κάνουν οι μηχανικοί, οι πιλότοι και οι άλλοι εργαζόμενοι. 

Οι πιλότοι σε ένα αεροπλάνο, ο κυβερνήτης και ο συγκυβερνήτης, λέγονται αλλιώς Κ1 και Κ2. Τα Κ1 και Κ2 σημαίνουν κυβερνήτης 1 και κυβερνήτης 2. Πιλότοι και μηχανικοί δεν είναι μόνο άνδρες αλλά υπάρχουν και κορίτσια. Στην εταιρεία που δουλεύει ο κ. Βάρκας έχουν 4 γυναίκες πιλότους με ηλικία περίπου 30 χρονών.

Τα πιο υπεύθυνα επαγγέλματα είναι των πιλότων και των τεχνικών. Αυτοί κρίνουν με τις γνώσεις τους, όταν υπάρξει πρόβλημα μικρό ή μεγάλο σε ένα αεροπλάνο, αν αυτό μπορεί να πετάξει. Αποφασίζουν αν είναι ασφαλές το αεροπλάνο να κάνει ένα ταξίδι ή αν πρέπει να μείνει στο έδαφος. 



Πολύ σημαντικό είναι ακόμη το επάγγελμα των ελεγκτών εναέριας κυκλοφορίας. Είναι αυτοί που κάθονται στον πύργο ελέγχου του αεροδρομίου και κανονίζουν πότε ένα αεροπλάνο μπορεί να απογειωθεί και να προσγειωθεί. Είναι οι τροχονόμοι του αέρα. Όπως ένας τροχονόμος ρυθμίζει την κίνηση των αυτοκινήτων στους δρόμους έτσι και αυτοί ρυθμίζουν την κίνηση των αεροσκαφών. Από αυτούς ζητούν άδεια να απογειωθούν και να προσγειωθούν τα αεροπλάνα. Βλέπουν όλα τα αεροπλάνα μέσα από ένα ραντάρ. Παρακολουθούν το στίγμα του αεροπλάνου στο ραντάρ και ελέγχουν αν τα αεροπλάνα πετάν εκεί που πρέπει ή όχι.

Όλα αυτά που μάθαμε για τα αεροπλάνα μας φάνηκαν πολύ ενδιαφέρον. Στο τέλος ο κ. Βάρκας μας προσκάλεσε να επισκεφτούμε τα αεροπλάνα και να δούμε όλα αυτά που μας είπε από κοντά. Η ιδέα αυτή μας άρεσε πολύ. Ρωτήσαμε τον κύριό μας αν αυτό μπορεί να γίνει και μας είπε ότι για φέτος δεν προλαβαίνουμε, αλλά ότι θα το βάλουμε στο πρόγραμμα των εκπαιδευτικών μας επισκέψεων για τη νέα σχολική χρονιά. 


Αύριο θα σας παρουσιάσουμε τη συνέντευξη που πήραμε από τον κ. Βάρκα. 


Μαρίνα Κ. (Ε1΄), Βασίλης Χ. (ΣΤ3΄)