ΜΑΝΤΙΝΑΔΕΣ ΓΙΑ ΒΟΤΑΝΑ

                                                  Οι πόνοι της καρδούλας μου,
μου έχουν γίνει χίλιοι. 
Γιατρός δεν τους εγιάτρεψε
μα ούτε χαμομήλι.
 
Αρισμαρί και ρίγανη,
φασκομηλιά, φλισκούνι,
θύμος, μυρθιά και καντιφές,
                                                        τρυπούνε μου τ΄αρθούνι.

                                           
Σαν την υγειά σου έχασες

και θες να την κερδίσεις

μόνο με βότανα της γης

θα την ξαναποχτήσεις.

Πλατύφυλλε βασιλικέ

και μακροκοντυλάτε

από ΄να μίλι και από δυο

η μυρωδιά γροκάται.

Το χαμομήλι έβρασέ το

και δώσε το στο γέρο

αν είναι και στομαχικός

πηγαίνει και στο θέρος.

                                                              Στολίζεις εικονίσματα
                                                              μέσα στην εκκλησία,
     ακόμα και Μυρτιώτισσα
      υπάρχει Παναγιά.

   
     Εσύ κανέλα δε φορείς

     μόσχο δεν κοπανίζεις

     γαρύφαλλα δε λούζεσαι,

     ήντα ΄χεις και μυρίζεις;

Ομαδική εργασία ( Στ΄2)

ΠΑΡΟΙΜΙΕΣ, ΑΙΝΙΓΜΑΤΑ, ...ΓΙΑ ΒΟΤΑΝΑ!

ΠΑΡΟΙΜΙΕΣ

                           Για χάρη του βασιλικού ποτίζεται κι η γλάστρα.

                          Βασιλικός κι αν μαραθεί τη μυρωδιά την έχει.

 Σε πήρα τριαντάφυλλο κι εσύ βγήκες τσουκνίδα.

Εις του θανάτου τις πληγές βότανα δε χωρούνε.

                        Μαντζουράνα στο κατώφλι γάιδαρος στα κεραμίδια.

                        Φασκομηλιά στην αυλή σου κι η αρρώστια μακριά.

Βρόμιο ψάρι, ρίγανη αγαπάει.

Κολοκύθια με ρίγανη.

Το γαρούφαλλο είναι μαύρο, μα πουλιέται με το δράμι.

ΜΑΝΤΕΨΤΕ...

 

Αν και θρόνος μου ταιριάζει, στο παράθυρο με βάζουν.

Τι είναι;
 

Νερό με γεννά, ήλιος με θρέφει, βασιλιάδες, άρχοντες με τιμούν,

αλλά σαν δω τη μάνα μου, πέφτω και πεθαίνω.

Τι είναι;

Έχω το χρώμα της ελπίδας, πλέκω στεφάνια της πατρίδας.

Μα ξεπεσμός, σωστή ζαλάδα, με βάζουν κάποτε στη φασουλάδα.

Τι είναι;

Σε κήπο δε φυτεύεται, σε περιβόλι όχι.

Κι ο βασιλιάς το γεύεται κι όλος ο κόσμος το ΄χει.

Τι είναι;

                                                                                         Ομαδική εργασία του Στ΄2

ΔΑΦΝΗ 'Η ΒΑΓΙΑ

Η δάφνη είναι δέντρο, που μπορεί να φτάσει και σε μεγάλο ύψος. Τα φύλλα της είναι σκληρά, πράσινα και μακρόστενα ενώ ο καρπός της μοιάζει με μικρή ελιά. Είναι ιδανικό  για φράχτες.

Το αιθέριο έλαιο που έχουν τα φύλλα και οι καρποί της χρησιμοποιείται για την παρασκευή εντομοκτόνων και παρασιτοκτόνων. Ένα αραιό αφέψημα από αυτό χρησιμοποιείται ως παρασιτοκτόνο οργανισμών που παρασιτούν σε άλογα.

ΙΔΙΟΤΗΤΕΣ- ΧΡΗΣΕΙΣ

Η δάφνη ως βότανο έχει θεραπευτικές ιδιότητες. Το εκχύλισμα της δάφνης καταπολεμά τα φουσκώματα και ανοίγει την όρεξη. Βοηθά στο συνάχι και τη βρογχίτιδα. Πολύ καλό για τους ρευματισμούς αλλά και την τριχόπτωση  είναι και το δαφνέλαιο, που παράγεται από τους καρπούς της.

ΙΣΤΟΡΙΑ

Στην Ελλάδα η δάφνη ήταν γνωστή από την αρχαιότητα, ενώ γίνεται μνεία γι΄αυτή και στον Όμηρο. Ήταν ιερό δέντρο, αφιερωμένο στο θεό Απόλλωνα. Πρώτα οι Έλληνες και μετά οι Ρωμαίοι συνήθιζαν να στεφανώνουν με κλαδιά δάφνης τους νικητές αγώνων. Λέγεται ακόμη ότι φύλλα δάφνης μασούσαν οι ιέρειες στο μαντείο των Δελφών, πριν δώσουν το χρησμό. Στην αρχαιότητα ήταν επίσης γνωστές  οι θεραπευτικές της ιδιότητες. Οι Βυζαντινοί αρωμάτιζαν το κρασί τους. 

ΜΑΓΕΙΡΙΚΗ

Τα φύλλα της  νοστιμίζουν όσπρια ( κυρίως φακή ), ψάρια, σάλτσες, κρεατικά. Τα φύλλα του φυτού χρησιμοποιούνται ως άρτυμα στη μαγειρική και στη συσκευασία ξηρών καρπών ως συντηρητικό , όπως σύκα και σταφίδες. Οι Βεδουίνοι αρωματίζουν τον καφέ τους με τα φύλλα δάφνης,

Θεοδώρα Σ. ( Στ2΄)

ΑΓΡΙΟ ΤΡΙΑΝΤΑΦΥΛΛΟ Ή ΛΑΔΙ ΤΗΣ ΝΕΟΤΗΤΑΣ

  Το άγριο τριαντάφυλλο είναι γνωστό από το λαό της Χιλής ως Ρόζα.Ανήκει στην οικογένεια των τριαντάφυλλων και αναπτύσσεται κυρίως στην περιοχή των Άνδεων, νότιο Χιλή. Έχει θεραπευτικές ιδιότητες και είναι γνωστό για τα οφέλη που προσφέρει σε θέματα ομορφιάς.

Είναι θάμνος αυτοφυής και φυτρώνει σε πλαγιές και ξέφωτα. Ο βλαστός του  είναι πολύκλαδος και αγκαθωτός ενώ τα φύλλα του  λογχοειδή και οδοντωτά. Οι καρποί του  είναι κόκκινοι ενώ τα άνθη  λευκά ή ροζ. Η αγριοτριανταφυλλιά ανθίζει την άνοιξη και χρησιμοποιούνται τα άνθη και οι καρποί.

ΙΔΙΟΤΗΤΕΣ

Τα κυνόροδα, όπως λέγονται αλλιώς τα άγρια τριαντάφυλλα, είναι πλούσια σε βιταµίνη C και αντιβιοτικά στοιχεία. Το έγχυµά τους θεωρείται ιδανικό για πονοκέφαλο και ζαλάδες αλλά και για τις άφθες. Ακόμη  συνιστάται για κρυολογήματα, γρίπη, μολυσματικές ασθένειες, διάροια, αναπνευστικές αλλεργίες, φλεγμονές νεφρών και ρευματισμούς. Ιδανικό για την πρόληψη των ρυτίδων και τη γήρανση του δέρματος,Επίσης βοηθά να φαίνονται λιγότερο έντονα τα σημάδια της ακμής  ενώ  το ροδόνερο που φτιάχνεται από τα φύλλα τους, ηρεµεί το κουρασµένο πρόσωπο , τα ερεθισµένα βλέφαρα και χαρίζει λάµψη και φρεσκάδα      

ΜΑΓΕΙΡΙΚΗ

Τα άνθη της αγριοτριανταφυλλιάς χρησιμοποιούνται για γλυκά του κουταλιού, μαρμελάδες αλλά και σιρόπια και ζεστά ροφήματα.

 Άγγελος Μπ.( Στ΄2)

ΦΛΙΣΚΟΥΝΙ

ΧΑΡΑΚΤΗΡΙΣΤΙΚΑ

Πήρε το όνομά του από το ρωμαίο Πλίνιο , λόγω της ικανότητάς του να απομακρύνει τους ψύλλους( pulex - στα λατινικά ), αλλά και τους σκόρους και τα τρωκτικά. Είναι φυτό πολυετές, αυτοφυές και μπορεί να φτάσει σε ύψος τα 50 εκατοστά.Έχει μικρά χνουδωτά φύλλα. Είναι το μικρότερο είδος μέντας Έχει πικάντικη γεύση και έντονο άρωμα.  Οι Άγγλοι το ονομάζουν Μέντα πιπεράτη.

ΙΔΙΟΤΗΤΕΣ

Περιέχει τις μεγαλύτερες ποσότητες μενθόλης από όλα τα είδη μέντας. Τόσο ο Γαληνός όσο και ο Διοσκουρίδης πίστευαν ότι έχει καταπραϋντικές ιδιότητες, γι΄αυτό και χρησιμοποιούνταν για την αντιμετώπιση του κρυολογήματος, του βήχα και του πονόλαιμου. Αν έχουμε βουλωμένη μύτη μπορούμε να αναπνεύσουμε τον ατμό από νερό που βράζει μαζί με φλισκούνι. Ενδείκνυται και για τους καπνιστές καθώς βοηθά στον καθαρισμό των πνευμόνων.

ΜΑΓΕΙΡΙΚΗ

Ταιριάζει σε σούπες, σάλτσες και σαλάτες. Αλλά πάντα με μέτρο.

Νίκος Π. ( Στ΄2 )

ΛΟΥΙΖΑ

Η λουίζα είναι γνωστή και ως λεμονόχορτο, λόγω της λεμονάτης γεύσης των φύλλων της. Κατάγεται από τη νότιο Αμερική και την έφεραν στην Ευρώπη οι Ισπανοί.  . Είναι από τα πιο φημισμένα φαρμακευτικά βότανα στον κόσμο. Όμως η λουίζα έχει ιδιαίτερα υψηλή περιεκτικότητα σε καμφορά και μπορεί να φέρει τα αντίθετα αποτελέσματα.

 ΙΔΙΟΤΗΤΕΣ

Βοηθάει στα νοσήματα του στομαχιού και του πεπτικού συστήματος.   Χρησιμοποιείται για το πλύσιμο και καθάρισμα του προσώπου και σε βοτανοθεραπείες. Το τσάι λουίζας χρησιμοποιείται για την αντιμετώπιση του κρυολογήματος και την αντιμετώπιση του πυρετού. Τα φρέσκα φύλλα της λουίζας αλλά και το αιθέριο έλαιο δίνουν άρωμα στο νερό του μπάνιου και χρησιμοποιούνται για την παρασκευή σπιτικών καλλυντικών. Βοηθά στην αποτοξίνωση του οργανισμού, ανακουφίζει από τις ημικρανίες και καταπολεμά την κακοσμία του στόματος. Αν υπάρχουν πληγές μπορούν να επουλωθούν χησιμοποιώντας το έλαιό της.

ΜΑΓΕΙΡΙΚΗ

Τα φρέσκα φύλλα της χρησιμοποιούνται στη μαγειρική. Δίνουν γεύση σε σάλτσες για λευκά κρέατα ενώ αρωματίζει σαλάτες και γλυκά.

 ΠΡΟΣΟΧΗ
Καλό είναι να αποφεύγουν την λουίζα, άνθρωποι με υπόταση, επειδή είναι διουρητική και ρίχνει την πίεση, καθώς και γυναίκες σε περίοδο εγκυμοσύνης και θηλασμού.

Ελένη Κ. Ναταλία Ρ. ( Στ΄2 )

ΒΑΣΙΛΙΚΟΣ: Σγουρός - Χειμωνιάτικος - Αγιωρίτικος

Είναι ποώδες φυτό. Λέγεται ότι η καταγωγή του είναι από την Ινδία και το Ιράν. Στην Ελλάδα το έφερε ο Μέγας Αλέξανδρος επιστρέφοντας από την εκστρατεία του στην Ινδία.

Το όνομά του σύμφωνα με το θρύλο το πήρε από το Μέγα Κωνσταντίνο και τη μητέρα του την Αγία Ελένη, όπου τον ανακάλυψαν φυτρωμένο δίπλα στον Τίμιο Σταυρό. Συγκεκριμένα οδηγήθηκαν στον Τίμιο Σταυρό εξαιτίας της έντονης μυρωδιάς του βασιλικού, ενώ το όνομα δόθηκε από το " βασιλιάς" εννοώντας φυσικά τον Ιησού Χριστό.

Υπάρχουν διάφορες ποικιλίες του που διακρίνονται από το μέγεθος των φύλλων του. Ο βασιλικός καλλιεργείται ως καλλωπιστικό φυτό σε γλάστρες και κήπους. Ακόμη χρησιμοποιείται και ως αφέψημα, καρίκευμα ή στην αρωματοποιία.

ΙΔΙΟΤΗΤΕΣ

Βοηθά στον πονοκέφαλο, στο στομαχόπονο ενώ διώχνει και τα κουνούπια.

ΜΑΓΕΙΡΙΚΗ

Ταιριάζει πολύ σε κόκκινες σάλτσες και ειδικά σε αυτές που είναι για μακαρονάδα.Η πιο γνωστή είναι η ¨πέστο¨ .  Επίσης δίνει άρωμα και νοστιμιά σε σαλάτες, ψητά, σούπες.

Βασίλης Π. ( Στ΄2 )

ΡΙΓΑΝΗ

ΟΝΟΜΑΣΙΑ

Η ρίγανη είναι από τα σπουδαιότερα αρωματικά φυτά.Αυτοφυές το συναντάς σε όλη σχεδόν την  Ελλάδα σε άγονους και άνυδρους τόπους κυρίως.  Το άρωμά της είναι αναντικατάστατο. Υπήρξε γνωστή από την αρχαιότητα με το όνομα " ορίγανον". Είναι σύνθετη λέξη , όρος και γάνος ( λαμπρός ) που σημαίνει το φυτό που λαμπρύνει το βουνό!!!

ΚΑΛΛΙΕΡΓΕΙΑ

Η καλλιέργειά της εντοπίζεται κυρίως στη Μακεδονία, στη Θράκη και στη Θεσσαλία. Αντέχει στην ξηρασία και μπορεί να καλλιεργηθεί ως ξηρικό είδος και πολλαπλασιάζεται με σπόρο.

ΑΡΧΑΙΟΤΗΤΑ

Στην Αρχαία Ελλάδα αποτελούσε σύμβολο χαράς, καθώς στα στεφάνια του γάμου έβαζαν και κλαδιά ρίγανης. Επίσης τη χρησιμοποιούσαν στη μαγειρική αλλά και ως φάρμακο.

ΜΑΓΕΙΡΙΚΗ

Η ρίγανη περιέχει πλήθος αιθέριων ελαίων και εμφανίζει ισχυρή αντιοξειδωτική δράση. Όταν λοιπόν ριγανίζουμε το κρέας όχι μόνο του δίνουμε γεύση αλλά τονώνουμε και τη θρεπτική του αξία. Και βέβαια προσθέτει εξαιρετική νοστιμιά και άρωμα στις σαλάτες ενώ δένει μοναδικά με τη φέτα τυρί.

ΙΔΙΟΤΗΤΕΣ

Παράλληλα η ρίγανη αποτελεί πολύ καλή πηγή φυτικών ινών, σιδήρου και β-καροτίνης. Μετά από πολλές έρευνες αποδείχθηκε ότι πολλές αρρώστειες δειλιάζουν μπροστά στη ρίγανη, όπως πνευμονία, βήχας, γρίπη, κρυώματα, τροφικές δηλητηριάσεις και πολλά άλλα. Διευκολύνει την πέψη και ανοίγει την όρεξη. Γενικά έχει πολλές αντιφλεγμονώδεις, ανιοξειδωτικές, επουλωτικές, αντισηπτικές, αντιβακτηριακές και άλλες πολλές ιδιότητες. Με τη μορφή λαδιού ή έμπλαστρου μπορεί να βοηθήσει στον πονόδοντο, στην αρθροίτιδα, φλεβίτιδια, στα εγκαύματα και στους μώλωπες.

Γιώργος Μ. ( Στ2΄)

ΔΕΝΤΡΟΛΙΒΑΝΟ ή ΑΡΙΣΜΑΡΙ

ΠΕΡΙΓΡΑΦΗ

Η επιστημονική του ονομασία είναι Ροσμαρίνος ο Φαρμακευτικός, αλλά συναντιέται και με άλλες ονομασίες όπως λιβανόδεντρο, λασμαρί ή λιβανωτίς.  Το δεντρολίβανο είναι γνωστός θάμνος που ανήκει στην οικογένεια των χειλανθών και μπορεί να φτάσει μέχρι ένα μέτρο ύψος. Τα φύλλα του που μοιάζουν με πευκοβελόνες,  είναι λογχοειδή, μικρά και μυτερά, ενώ βγάζει μικρά, μοβ ή γαλάζια άνθη. Είναι αυτοφυές φυτό στη Νότια Ευρώπη ενώ καλλιεργείται και ως καλλωπιστικό.

ΙΣΤΟΡΙΑ

 Οι αρχαίοι Έλληνες πίστευαν ότι ήταν τονωτικό του εγκεφάλου. Οι νεαροί σπουδαστές συνήθιζαν να φορούν γιρλάντες από δεντρολίβανο ή να πλέκουν κλαδιά στα μαλλιά τους, γιατί βοηθούσε τη μνήμη. Παλαιότερα το χρησιμοποιούσαν ως λιβάνι.

                                                               

ΙΔΙΟΤΗΤΕΣ

Το δεντρολίβανο, είτε ως αφέψημα είτε αποξηραμένο έχει πολλές θεραπευτικές ιδιότητες.

Βοηθά στην κυκλοφορία του αίματος στον εγκέφαλο και ανακουφίζει από ημικρανίες. Βοηθά στο βήχα και στη γρίπη. Είναι τονωτικό για την καρδιά και την όραση. Ακόμη δρα κατά της τριχόπτωσης.

ΜΑΓΕΙΡΙΚΗ

Χρησιμοποιείται ως αρωματικό κυρίως σε φαγητά με ψάρι,  κοτόπουλο ή κατσίκι ενώ αρωματίζει υπέροχα και τις πατάτες.  

Χριστίνα Ν., Ίρις Σ, Κατερίνα Σ. ( Στ΄2)

ΛΕΒΑΝΤΑ

Αειθαλής και πολυετής θάμνος. Μπορεί να φτάσει σε ύψος τα 30- 70 εκατοστά και οι βλαστοί της είναι όρθιοι. Τα φύλλα της είναι στενόμακρα, μοιάζουν με λόγχη και έχουν πρασινωπό χρώμα. Όταν ανθίζει δίνει μικρά μοβ ή βιολετί άνθη που μοσχομυρίζουν. Θεωρείται από τους ειδικούς ως ένα από τα 20 πιο σημαντικά θεραπευτικά βότανα.

 ΙΣΤΟΡΙΑ

Πιθανότατα να προέρχεται από την περιοχή της Μεσογείου. Στα λατινικά ( lavare )  το όνομά της σημαίνει πλένω, γιατί οι Ρωμαίοι τη χρησιμοποιούσαν στα λουτρά τους.Επίσης οι Ρωμαίοι στρατιώτες έπαιρναν λεβάντα μαζί τους στις εκστρατείες για να επουλώνουν τις πληγές ή την άπλωναν εκεί που ήταν οι άρρωστοι για να καθαρίζει τον αέρα.  

 ΘΕΡΑΠΕΥΤΙΚΕΣ ΙΔΙΟΤΗΤΕΣ

Διώχνει τους πονοκεφάλους,τον πονόδοντο, καταπολεμά τις αϋπνίες και  βοηθά στην καλή λειτουργία του εντέρου. Επίσης έχει αντισηπιτκές ιδιότητες, ενώ το αιθέριο έλαιό της είναι κατάλληλο για μασάζ προκειμένου να ανακουφιστεί κάποιος από τους ρευματικούς πόνους.

 

ΧΡΗΣΗ

Τα αποξηραμένα άνθη της χρησιμοποιούνται ως αρωματικά ποτ πουρί ή για την αντιμετώπιση του σκώρου.  Επίσης έχει αντικουνουπική δράση. Τέλος το άρωμά της βρίσκεται σε σαπούνια και διάφορα καθαριστικά.

Νίκος Τ, Θεοδώρα Σ. (Στ΄3)   

ΘΡΟΥΜΠΙ

 

Μικρός θάμνος που φυτρώνει σε ορεινά και κυρίως ηλιόλουστα βραχώδη και ασβεστώδη εδάφη. Φτάνει σε ύψος τα 30 έως 50 εκατοστά . Έχει σκληρά φύλλα με ροζ ή άσπρα άνθη. Ανήκει στην οικογένεια των χειλανθών. Η γεύση του θυμίζει ρίγανη και θυμάρι.

 ΙΣΤΟΡΙΑ

Το όνομά του λέγεται ότι προέρχεται από την αρχαία πόλη Θύμβρα, κοντά στην αρχαία Τροία. Είναι γνωστό από τα αρχαία χρόνια. Οι αρχαίοι Έλληνες έφτιαχναν κρασί αρωματισμένο με θρούμπι, τον θρυμβίτη οίνο. Εδώ και 2000 χρόνια χρησιμοποιείται στη μαγειρική. Επίσης οι Ρωμαίοι το χρησιμοποιούσαν ως φάρμακο για τα τσιμπήματα από τις μέλισσες ή αρωμάτιζαν με αυτό τις σάλτσες. Κατά το Μεσαίωνα το αφέψημά του χρησίμευε για το βήχα, τον πονόδοντο ή ως απολυμαντικό για τα διάφορα σκεύη. Ο Βιργίλιος έλεγε ότι το θρούμπι έπρεπε να φυτεύεται δίπλα σε κυψέλες γιατί δίνει υπέροχη γεύση στο μέλι.  

 

ΘΕΡΑΠΕΥΤΙΚΕΣ ΙΔΙΟΤΗΤΕΣ

Εκτός από τις αρωματικές του ιδιότητες έχει και αρκετές θεραπευτικές. Έχει ευεργετική επίδραση στο πεπτικό σύστημα,στη δυσπεψία, στους σπασμούς του εντέρου, στη διάρροια, στους πόνους από κολικούς καθώς και στα κρυολογήματα.Πολύ καλό για τον ξερό βήχα. Μπορεί να χρησιμοποιηθεί και εξωτερικά για ανακούφιση από τα τσιμπήματα εντόμων ή πάνω σε πληγές.  

 ΧΡΗΣΗ

Χρησιμοποιείται ως εξαιρετικό μπαχαρικό και αρωματικό  στη μαγειρική, στα ψητά, στις σάλτσες, τα λαχανικά  και στις σαλάτες.Το αιθέριο έλαιο από θρούμπι χρησιμοποιείται στην αρωματοθεραπεία για την ανακούφιση κυριώς ρευματικών και αρθριτικών πόνων.

 Κωνσταντίνος Π. ( Στ΄3)   

ΣΠΑΘΟΧΟΡΤΟ ή ΒΑΛΣΑΜΟΧΟΡΤΟ ή ΑΓΟΥΔΟΥΡΑΣ

Ένα θαυματουργό βότανο που συναντάται με διάφορες ονομασίες όπως σπαθόχορτο, βαλσαμόχορτο, βότανο του Προδρόμου.

ΧΑΡΑΚΤΗΡΙΣΤΙΚΑ

Είναι πολυετές ποώδης θάμνος, αυτοφυής στην Ελλάδα, στην Ευρώπη, στη Β. Αμερική και στην Αυστραλία. Προτιμά μέρη ηλιόλουστα ή ημισκιερά. Είναι ανθεκτικό στην ξηρασία όσο και στις χαμηλές θερμοκρασίες και φυτρώνει παντού. Αριθμεί περίπου 400 είδη.

ΙΔΙΟΤΗΤΕΣ

Το σπαθόχορτο ή αλλιώς βάλσαμο είναι γνωστό  για τις θεραπευτικές του ιδιότητες από την αρχαιότητα. Ο Γαληνός και ο Διοσκουρίδης το αναφέρουν ως διουρητικό και επουλωτικό, αλλά από τότε ακόμα είναι γνωστό και για τις αντικαταθλιπτικές του ιδιότητες.

Σήμερα χρησιμοποιείται και ως λάδι, το γνωστό σπαθόλαδο. Βοηθάει στην επούλωση των πληγών και των τραυμάτων, όπως μώλωπες και εγκαύματα ενώ  είναι κατάλληλο και για τις στομαχικές διαταραχές. 

ΙΣΤΟΡΙΑ

Στην αρχαία Ελλάδα το χρησιμοποιούσαν οι Σπαρτιάτες ως επουλωτικό για τις πληγές που γίνονταν από τα σπαθιά, εξού και η ονομασία του. 

Κατά τη διάρκεια του μεσαίωνα το σχετίζουν άμεσα με τη μαγεία. Πίστευε ότι απομάκρυνε τους δαίμονες, τις μάγισσες και τους προστάτευε από τους κεραυνούς και το κακό μάτι. 

Ελένη Β, Αθηνά Λ., Βασίλης Π. ( Στ΄2 ) 

ΜΑΝΤΖΟΥΡΑΝΑ

 

Ποώδες φυτό, με μικρά και μυρωδάτα φύλλα, συγγενικό της ρίγανης. Ανθίζει από τον Ιούλιο μέχρι το Σεπτέμβριο.  Συναντάνται στη Μεσόγειο με έξι είδη. Το πιο σημαντικό είδος είναι η μαντζουράνα η κοινή, με ύψος 60 εκατοστά. Τα φύλλα της είναι μικρά, αντίθετα, χνουδωτά, ωοειδή και έχουν μια χαρακτηριστική όμορφη οσμή λεβάντας. Τα άνθη της είναι μικρά λευκού ή ροζ χρώματος από τα οποία παίρνουμε το αιθέριο έλαιο της.

 

ΙΣΤΟΡΙΑ

 Στην Ελλάδα η μαντζουράνα είναι γνωστή από τα αρχαία χρόνια, όπου τη χρησιμοποιούσαν ως φάρμακο κατά των στομαχικών και εντερικών ενοχλήσεων. Ο Γαληνός προτρέπει τη χρήση της ως χωνευτικού. Ο Ιπποκράτηςη τη χρησιμοποιούσε ως αντισηπτικό. Σήμερα καλλιεργείται και ως καλλωπιστικό ή αρωματικό φυτό σε γλάστρες και κήπους.

 

ΧΡΗΣΕΙΣ

Τα φύλλα της χρησιμοποιούνται ως μπαχαρικό, συνήθως στο κρέας,  το ψάρι και τις σάλτσες. Το αιθέριο έλαιο της χρησιμοποιείται ως αντισηπτικό και αντισπασμωδικό ενώ έχει χρήσεις και στην αρωματοποία. Το αφέψημά της βοηθά στη χώνεψη και τις εντερικές διαταραχές ενώ καταπολεμά τους πονοκεφάλους. Επίσης  οι κομπρέσες με ζεστό αφέψημα ανακουφίζουν τους ρευματικούς και αρθροιτικούς πόνους
Κωνσταντίνος Γ., Φάνης Χ., ( Στ΄2)