ΘΡΟΥΜΠΙ

 

Μικρός θάμνος που φυτρώνει σε ορεινά και κυρίως ηλιόλουστα βραχώδη και ασβεστώδη εδάφη. Φτάνει σε ύψος τα 30 έως 50 εκατοστά . Έχει σκληρά φύλλα με ροζ ή άσπρα άνθη. Ανήκει στην οικογένεια των χειλανθών. Η γεύση του θυμίζει ρίγανη και θυμάρι.

 ΙΣΤΟΡΙΑ

Το όνομά του λέγεται ότι προέρχεται από την αρχαία πόλη Θύμβρα, κοντά στην αρχαία Τροία. Είναι γνωστό από τα αρχαία χρόνια. Οι αρχαίοι Έλληνες έφτιαχναν κρασί αρωματισμένο με θρούμπι, τον θρυμβίτη οίνο. Εδώ και 2000 χρόνια χρησιμοποιείται στη μαγειρική. Επίσης οι Ρωμαίοι το χρησιμοποιούσαν ως φάρμακο για τα τσιμπήματα από τις μέλισσες ή αρωμάτιζαν με αυτό τις σάλτσες. Κατά το Μεσαίωνα το αφέψημά του χρησίμευε για το βήχα, τον πονόδοντο ή ως απολυμαντικό για τα διάφορα σκεύη. Ο Βιργίλιος έλεγε ότι το θρούμπι έπρεπε να φυτεύεται δίπλα σε κυψέλες γιατί δίνει υπέροχη γεύση στο μέλι.  

 

ΘΕΡΑΠΕΥΤΙΚΕΣ ΙΔΙΟΤΗΤΕΣ

Εκτός από τις αρωματικές του ιδιότητες έχει και αρκετές θεραπευτικές. Έχει ευεργετική επίδραση στο πεπτικό σύστημα,στη δυσπεψία, στους σπασμούς του εντέρου, στη διάρροια, στους πόνους από κολικούς καθώς και στα κρυολογήματα.Πολύ καλό για τον ξερό βήχα. Μπορεί να χρησιμοποιηθεί και εξωτερικά για ανακούφιση από τα τσιμπήματα εντόμων ή πάνω σε πληγές.  

 ΧΡΗΣΗ

Χρησιμοποιείται ως εξαιρετικό μπαχαρικό και αρωματικό  στη μαγειρική, στα ψητά, στις σάλτσες, τα λαχανικά  και στις σαλάτες.Το αιθέριο έλαιο από θρούμπι χρησιμοποιείται στην αρωματοθεραπεία για την ανακούφιση κυριώς ρευματικών και αρθριτικών πόνων.

 Κωνσταντίνος Π. ( Στ΄3)