ΜΑΝΤΖΟΥΡΑΝΑ

 

Ποώδες φυτό, με μικρά και μυρωδάτα φύλλα, συγγενικό της ρίγανης. Ανθίζει από τον Ιούλιο μέχρι το Σεπτέμβριο.  Συναντάνται στη Μεσόγειο με έξι είδη. Το πιο σημαντικό είδος είναι η μαντζουράνα η κοινή, με ύψος 60 εκατοστά. Τα φύλλα της είναι μικρά, αντίθετα, χνουδωτά, ωοειδή και έχουν μια χαρακτηριστική όμορφη οσμή λεβάντας. Τα άνθη της είναι μικρά λευκού ή ροζ χρώματος από τα οποία παίρνουμε το αιθέριο έλαιο της.

 

ΙΣΤΟΡΙΑ

 Στην Ελλάδα η μαντζουράνα είναι γνωστή από τα αρχαία χρόνια, όπου τη χρησιμοποιούσαν ως φάρμακο κατά των στομαχικών και εντερικών ενοχλήσεων. Ο Γαληνός προτρέπει τη χρήση της ως χωνευτικού. Ο Ιπποκράτηςη τη χρησιμοποιούσε ως αντισηπτικό. Σήμερα καλλιεργείται και ως καλλωπιστικό ή αρωματικό φυτό σε γλάστρες και κήπους.

 

ΧΡΗΣΕΙΣ

Τα φύλλα της χρησιμοποιούνται ως μπαχαρικό, συνήθως στο κρέας,  το ψάρι και τις σάλτσες. Το αιθέριο έλαιο της χρησιμοποιείται ως αντισηπτικό και αντισπασμωδικό ενώ έχει χρήσεις και στην αρωματοποία. Το αφέψημά της βοηθά στη χώνεψη και τις εντερικές διαταραχές ενώ καταπολεμά τους πονοκεφάλους. Επίσης  οι κομπρέσες με ζεστό αφέψημα ανακουφίζουν τους ρευματικούς και αρθροιτικούς πόνους
Κωνσταντίνος Γ., Φάνης Χ., ( Στ΄2)