Η μεγάλη πυρκαγιά της Θεσσαλονίκης ξεκίνησε στις 5*/18
Αυγούστου 1917 στις περιοχές Αγ. Σοφίας,
Αγ. Δημητρίου, Βαρδαρίου, παραλίας, οδοί Βενιζέλου και Εγνατία. Μέσα σε 32 ώρες
η φωτιά είχε κάψει 9.500 σπίτια, έκταση 1.000.000 τ.μ. που αποτελούσε το 32% της
έκτασης που είχε τότε η Θεσσαλονίκη. Πάνω από 70.000 άτομα έμειναν άστεγα.
Οι καταστροφές
υπολογίστηκαν σε 8 εκατ. χρυσές λίρες. Κάηκαν πολλά κτίρια όπως ήταν το
Ταχυδρομείο, το Τηλεγραφείο, το Δημαρχείο, οι εταιρείες Ύδρευσης και Φωταερίου,
η Οθωμανική Τράπεζα, η Εθνική Τράπεζα, οι αποθήκες της Τράπεζας Αθηνών, ο ναός
του Αγίου Δημητρίου και άλλοι δύο ορθόδοξοι ναοί, το Σαατλή Τζαμί και άλλα
έντεκα τεμένη, η Αρχιραββινεία και 16 συναγωγές. Επίσης καταστράφηκαν 4.096 από
τα 7.695 καταστήματα.
Η καταστροφική αυτή φωτιά δημιουργήθηκε από σπίθα της φωτιάς
μιας κουζίνας που έπεσε σε μια αποθήκη με άχυρο. Η φωτιά εξαπλώθηκε μέσω του
ισχυρού ανέμου που φυσούσε εκείνη την ημέρα. Επίσης, η έλλειψη νερού και η
αδιαφορία των γειτόνων βοήθησε στο να εξαπλωθεί πολύ γρήγορα.
Για τους αστέγους δημιουργήθηκαν 100 παραπήγματα
(πρόχειρα σπίτια) από την ελληνική κυβέρνηση όπου στεγάστηκαν 800 οικογένειες,
3 καταυλισμοί στήθηκαν από τους Βρετανούς με 1.300 σκηνές. Ακόμη οργανώθηκαν
κέντρα διανομής τροφίμων όπου μοιράζονταν ψωμί σε 30.000 άτομα.
*παλιό ημερολόγιο
Αγγελική Μ., Κωνσταντίνος Κ./ΣΤ1΄
0 σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου