ΣΥΝΕΝΤΕΥΞΗ ΜΕ ΜΙΑ ΠΡΟΠΟΝΗΤΡΙΑ ΚΟΛΥΜΒΗΣΗΣ

• Καλημέρα. Πώς ονομάζεστε;

Ονομάζομαι Χαρούλα Μαργαρίτου.

• Πώς αποφασίσατε να γίνεται προπονήτρια κολύμβησης; Πόσα χρόνια προπονείτε;

Προπονήτρια κολύμβησης αποφάσισα να γίνω αφού πρώτα ασχολήθηκα με το κολύμπι. Έκανα πολλά χρόνια κολύμπι, έκανα πρωταθλητισμό, κέρδισα την είσοδο μου στη Γυμναστική Ακαδημία οπότε τελειώνοντας και με τη σχολή αποφάσισα να ασχοληθώ και με το προπονητικό κομμάτι. Ασχολούμε πολλά χρόνια με παιδιά. Από το 1991 - 1992, κάπου εκεί γύρω στα είκοσι χρόνια.

• Υπάρχουν δυσκολίες στο επάγγελμα και ποιες;

Το επάγγελμα έχει δυσκολίες όσον αφορά το χώρο προπόνησης. Δεν υπάρχουν αρκετές πισίνες και αυτές που υπάρχουν έχουν πάρα πολλά προβλήματα για να λειτουργήσουν, ειδικά το χειμώνα. Άλλα προβλήματα δε θα έλεγα ότι υπάρχουν. Υπάρχει προσέλευση παιδιών όταν είναι καλός ο καιρός και οι πισίνες είναι βολικές. Υπάρχουν πρακτικά προβλήματα ως προς τον τρόπο λειτουργίας τους. Τα κολυμβητήρια είναι λίγα και είτε θα έχουν μικρά αποδυτήρια είτε δε θα έχουν ζεστά νερά. Τέτοιες κυρίως είναι οι δυσκολίες μας.

• Χρειάζεται να σπουδάσει κάποιος για να γίνει προπονητής; Υπάρχουν ειδικές σχολές;

Ναι, η αλήθεια είναι πώς για να γίνεις προπονητής θα πρέπει να τελειώσεις τη Γυμναστική Ακαδημία. Είναι αυτό που σου δίνει ένα επίσημο χαρτί. Από κει και μετά όμως ασχολούνται και άνθρωποι που ήταν αθλητές κολύμβησης και δεν έχουν πτυχίο. Ασχολούνται με τα μικρότερα τμήματα εκμάθησης. Δουλεύουν εμπειρικά. Υπάρχει και αυτός ο τρόπος. Δύσκολα όμως κάποιος θα φτάσει να προπονεί αγωνιστικές ομάδες χωρίς να έχει το πτυχίο της Γυμναστικής Ακαδημίας.

• Τι ηλικίες προπονείτε κυρίως; Αυτή την εποχή ποιους προπονείτε;

Καταρχήν, κατά τη διάρκεια της καριέρας μου προπόνησα παιδιά από 4 - 4 1/2 χρονών μέχρι 20 με 22 ετών. Αυτή τη στιγμή ασχολούμε με άτομα με αναπηρίες. Εδώ η ηλικία δεν έχει βέβαια καμία σχέση. Έχω αθλητές από 10-12 χρόνων μέχρι 40 και 45 χρονών. Αυτή τη στιγμή λόγω των προβλημάτων της πισίνας έχω τρεις κυρίως αθλητές. Οι δύο ετοιμάζονται για τους παραολυμπιακούς του Πεκίνου και ο τρίτος για το Πανελλήνιο Πρωτάθλημα μονού που γίνεται σε ένα μήνα.

• Τι εισπράττετε από το επάγγελμά σας;

Καταρχήν την αγάπη των παιδιών. Είναι πραγματικά εκπληκτική η σχέση που αναπτύσσει ο προπονητής με τα παιδιά και είναι συγκινητικό να βλέπεις ένα παιδάκι που το παίρνεις χωρίς να ξέρει τίποτε από το νερό να το κάνεις μεγάλο κολυμβητή. Να μάθει διάφορα στυλ, να βγάζει 7 χιλιόμετρα και να λαβαίνει μέρος σε μεγάλους και σημαντικούς αγώνες. Είναι πραγματικά πάρα πολύ συγκινητικό και είναι σχέσεις που μένουν για μια ζωή. Ούτε οι αθλητές ξεχνάνε ποτέ τον προπονητή τους ούτε και ο προπονητής ξεχνάει ποτέ τους αθλητές του, και ας έχουν περάσει 300- 400 αθλητές από τα χέρια του.

• Ως αθλήτρια πήρατε μέρος σε πολλούς αγώνες και πού;

Βασικά σε όλους τους αγώνες που γίνονται εντός του ελλαδικού χώρου είχα πρώτες, δεύτερες και τρίτες Πανελλήνιες νίκες στα αγωνίσματα που κολυμπούσα. Επίσης έχω λάβει μέρος σε Βαλκανικά Πρωταθλήματα και σε συναντήσεις με την Εθνική Ομάδα. Δυστυχώς για λίγο έχασα ένα όριο για Πανευρωπαϊκούς Αγώνες οπότε δεν είχα τη χαρά να συμμετέχω εκεί σαν αθλήτρια. Τώρα σαν προπονήτρια έχω πάει Παγκόσμια, Παραολυμπιάδες και Πανευρωπαϊκά πρωταθλήματα, πάντα με τον αθλητή μου, κυρίως τον έναν και σε διάφορα meeting.

• Έχετε πάρει κάποιο κύπελλο. Πώς νιώσατε;

Το πρώτο μου κύπελλο ήταν συγκλονιστικό. Ήμουν πάρα πολύ χαρούμενη φυσικά. Ακόμα βλέπω τα κύπελλά μου που βρίσκονται στο πατρικό μου σπίτι. Είναι πολύ μεγάλη χαρά και επιτυχία. Ο αθλητισμός είναι κάτι που κάνει ο καθένας μόνο για τον εαυτό του και τη χαρά που νιώθει ο ίδιος δεν μπορεί να τη νιώσει κανένας άλλος. Η στιγμή του βάθρου είναι μεγάλη στιγμή.

• Ποιο ήταν το αγαπημένο σας στυλ; Πόσα είναι τα είδη της κολύμβησης;

Τα στυλ είναι τέσσερα. Είναι το ελεύθερο που είναι το πιο διαδεδομένο, το ύπτιο, το πρόσθιο και η πεταλούδα. Το κάθε στυλ από αυτά έχει και τα δικά του αγωνίσματα. Το ελεύθερο έχει τα περισσότερα, φτάνει μέχρι τα 1500 μ. για τα αγόρια και τα 800 για το κορίτσια. Επίσης υπάρχουν τα αγωνίσματα της μικτής, όπου είναι 200 μ. και 400 μ. και κολυμπάς τα τέσσερα στυλ σε μία σειρά. Αυτά ήταν και τα δικά μου καλύτερα αγωνίσματα, με πρώτο και καλύτερο το πρόσθιο. Από κει και πέρα τα αγωνίσματα που έτρεχα περισσότερο ήταν 200 μ. και 400 μ. μικτή και τα 200 μ. πρόσθιο. Αυτό σημαίνει ότι δεν είχα πολύ καλή ταχύτητα. Ήμουν περισσότερο αθλήτρια αντοχής, γι΄αυτό και έτρεχα πιο μεγάλα αγωνίσματα.

• Μπορείτε να μας πείτε γιατί κάποιο παιδί θα ήταν καλό να ασχοληθεί με αυτό το άθλημα; Ποια τα οφέλη;

Είναι ένα άθλημα ευχάριστο, δύσκολο το χειμώνα αλλά δίνει μια άλλη ευεξία στον οργανισμό. Μετά την προπόνηση ο κολυμβητής είναι με ξεκάθαρο μυαλό να κάνει τα πάντα, χαμογελαστός αν και κουρασμένος. Από βιολογικής άποψης τονώνει εξαιρετικά τους μύες. Είναι το καλύτερο άθλημα που μπορεί να κάνει κάποιος. Από το πιο μικρό παιδί μέχρι και ένας παππούς. Δεν έχει όριο ηλικίας, δεν έχει όριο προπονήσεων. Όσο περισσότερες φορές μπορεί να κολυμπήσει κανείς τόσο το καλύτερο για τον εαυτό του. Δεν προκαλεί τραυματισμούς, παρά ελάχιστους, και αυτοί  προσωρινοί που με  κάποιες μικρές θεραπείες μπορούν να περάσουν. Αυτά φυσικά σε επίπεδο πρωταθλητισμού. Αντίθετα είναι και άθλημα αποθεραπείας. Ενδείκνυται για όλες τις παθήσεις και τις μυικές αλλά και τις αναπνευστικές. Το κολύμπι κάνει πολύ καλό στο άσθμα, σε σημείο που μπορεί να εξαφανίσει τελείως τις κρίσεις σε κάποιο παιδί και μεγαλώνοντας μπορεί να μην έχει καν πρόβλημα. Υπάρχουν παγκόσμιοι πρωταθλητές οι οποίοι ξεκίνησαν για να καταπολεμήσουν το άσθμα τους. Κάνει καλό στο κυκλοφορικό μας, την καρδιά μας  και  να προσθέσω βέβαια ότι κάνει πολύ ωραία σώματα σε αγόρια και κορίτσια.

• Ποια ηλικία είναι η καταλληλότερη για να ξεκινήσει ένα παιδί να μαθαίνει κολύμπι;

Το κολύμπι δεν έχει ηλικία. Μακάρι να υπήρχαν υποδομές στην Ελλάδα, όπως υπάρχουν στο εξωτερικό, και λίγες βέβαια στην Αθήνα, να μπορεί να ξεκινά το παιδί από την ημέρα που γεννιέται ακόμα, όπως είναι συνηθισμένο να ζει μέσα στο νερό όσο βρίσκεται στην κοιλιά της μητέρας. Δυστυχώς επειδή εκτός Αθηνών δεν υπάρχουν τέτοιες συνθήκες η καλύτερη ηλικία είναι 4 με 4,5 χρονών για να ασχοληθεί με το νερό. Για να μάθει όμως κολύμπι θα έρθει περίπου στην ηλικία της Α΄ τάξης του Δημοτικού. Ένα παιδάκι έξι χρονών μπορεί να μάθει εύκολα να κολυμπάει.

• Υπάρχουν κάποιες προϋποθέσεις γι΄αυτό; Χρειάζονται ιατρικές εξετάσεις ή κάτι άλλο;

Χρειάζεται ένα πιστοποιητικό υγείας. Να ελέγξουμε τη λειτουργία της καρδιάς και δερματολογικά. Πρέπει να έχει βεβαίωση από δερματολόγο, μιας και τα δερματικά νοσήματα μπορούν να μεταδοθούν μέσω του νερού. Αυτές είναι οι μόνες προϋποθέσεις για να ξεκινήσει ένα παιδί είτε είναι αρτιμελές είτε έχει κάποια αναπηρία.

• Συνήθως πόσες μέρες είναι η προπόνηση και πόσο διαρκεί;

Δεν έχει περιορισμό. Μπορεί να κάνει κάποιος κολύμπι και κάθε μέρα. Η διάρκεια της ώρας απλά ποικίλει ανάλογα με την ηλικία. Οι μικρές πισίνες αλλά και τα παιδάκια που τώρα ξεκινούν κάνουν μισή ώρα και μπορούν να φτάσουν μεγαλώνοντας  έως 2,5 με 3 ώρες.

• Στη Θεσσαλονίκη που υπάρχουν κολυμβητήρια;

Πού υπάρχουν ενεργά κολυμβητήρια ή πού υπάρχουν "χαβούζες"; Στη Θεσσαλονίκη αυτή τη στιγμή υπάρχουν τρία τα οποία ανήκουν στη Γενική Γραμματεία Αθλητισμού. Ένα είναι το Ποσειδώνιο, ανατολικά της πόλης, ένα είναι το Εθνικό που βρίσκεται στο κέντρο της πόλης και ένα είναι το κολυμβητήριο της Νεάπολης που βρίσκεται δυτικά. Από κει και μετά υπάρχουν άλλες τρεις τέσσερις δημοτικές πισίνες οι οποίες δυστυχώς δεν μπορούν να λειτουργήσουν όλο το χρόνο, εξαιτίας των πολλών εξόδων συντήρησής τους. Επίσης ούτε αυτά που λέμε κρατικά κολυμβητήρια λειτούργησαν όλο το χρόνο λόγω οικονομικών προβλημάτων.

• Ως προπονήτρια αλλά και ως μαμά του σχολείου μας τι θα μας προτείνατε;

Το κολύμπι οπωσδήποτε! Να πω ότι και τα δικά μου παιδιά, που βρίσκονται στο σχολείο,  ασχολούνται με το κολύμπι. Γενικότερα προτείνω να ασχολείστε με κάτι και με ό,τι σας αρέσει. Ο αθλητισμός είναι χαρά, έχει να σας προσφέρει πάρα πολλά πράγματα. Από το πώς να οργανώνετε τη ζωή σας και το πρόγραμμά σας, μέχρι και κάποιες επιτυχίες και αποτυχίες για να μάθετε έτσι να αγωνίζεστε σε όλη σας τη ζωή ανεξάρτητα αν θα έχετε καλά ή άσχημα αποτελέσματα, για να ξαναπροσπαθείτε. Το κολύμπι όμως ανεπιφύλακτα θα έπρεπε στην Ελλάδα να το κάνουν όλοι ακόμα και μέσω των σχολείων, αν υπήρχαν αυτές οι δυνατότητες, γιατί είμαστε χώρα με θάλασσα και δυστυχώς ταλαιπωρούμαστε με πνιγμούς. Είναι σημαντικό λοιπόν και για την επιβίωσή μας αν σκεφτούμε πόσους πνιγμούς έχουμε κάθε καλοκαίρι.

Ευχαριστούμε πολύ !

Κατερίνα Χ. ( Στ΄3 ), Βικτώρια Κ. (Ε1΄)