Ο μύθος της Αλκυόνης.

Σύμφωνα με την ελληνική μυθολογία η Αλκυόνη ήταν γυναίκα του Κύηκα και θυγατέρα του Αιόλου του θεού των ανέμων. Η Αλκυόνη και ο Κύηκας ήταν ζούσαν ευτυχισμένη και αγαπημένη. Κάποια μέρα ο Κύηκας βγήκε στη θάλασσα να ψαρέψει. Η Αλκυόνη όμως είχε ένα κακό προαίσθημα και τον παρακαλούσε να μην πάει. 

Μάταια όμως. Ο Κύηκας τελικά δεν την άκουσε και βγήκε για ψάρεμα. Σηκώθηκαν όμως δυνατοί άνεμοι και βύθισαν το πλοίο του. Η Αλκυόνη μόλις είδε το πλοίο να βυθίζεται στενοχωρήθηκε τόσο πολύ που έπεσε από ένα βράχο και σκοτώθηκε. Επειδή όμως αγαπιόντουσαν πάρα πολύ οι θεοί τους λυπήθηκαν και τους μεταμόρφωσαν σε πουλιά, τις αλκυόνες. Οι αλκυόνες γεννούν τα αβγά τους το χειμώνα, το Γενάρη. Γι΄ αυτό ο Δίας άφησε τον ήλιο να ζεσταίνει τις αλκυόνες μέχρι να επωαστούν τα αβγά του. Αυτές τις ζεστές ημέρες του Γενάρη τις ονομάζουμε Αλκυονίδες Ημέρες. 

Μια άλλη παραλλαγή του μύθου είναι η εξής: 

Επειδή η Αλκυόνη και ο Κύηκας ήταν πολύ αγαπημένη και ευτυχισμένη μαζί, αποκαλούσαν τους εαυτούς τους Δία και Ήρα. Αυτό δεν άρεσε στο Δία και τους μεταμόρφωσε σε πουλιά. Την κοπέλα σε Αλκυόνη και τον Κύηκα σε γλάρο. Έτσι, αναγκάστηκαν να ζουν χωριστά. Ακόμη ο Δίας υποχρέωσε την Αλκυόνη να γεννά τα αβγά της μες στο χειμώνα. Επειδή όμως τα παρέσυραν τα κύμματα και οι αέρηδες, η Αλκυόνη ζήτησε από το Δία να τη συγχωρέσει. Αυτός τη λυπήθηκε και είπε στον Αίολο να σταματάει τους ανέμου για 14 ημέρες τον Ιανουάριο. 

Δήμητρα Κ., ΣΤ1΄