Όταν γεννιόταν ένα κορίτσι σε μια φτωχιά οικογένεια, οι γονείς του δεν χαίρονταν, γιατί για να παντρευτεί υπήρχε η υποχρέωση της προίκας. Αν οι γονείς δεν είχαν να δώσουν προίκα το κορίτσι δεν μπορούσε να παντρευτεί και κλεινόταν σε μοναστήρι.
Την προίκα την έδιναν με σκοπό την φροντίδα των παιδιών. Αν τύχαινε και πέθαινε η μητέρα η προίκα δεν ανήκε στον άντρα της αλλά στα παιδιά. Εάν η γυναίκα χήρευε γινόταν αυτή διαχειριστής της περιουσίας του άντρα της και αρχηγός της οικογένειας αρκεί να μην ξαναπαντρεύονταν. Ο άντρας είχε δικαίωμα να διαχειρίζεται την προίκα της γυναίκας του, δεν μπορούσε όπως να την πουλήσει ή να την ξοδέψει εντελώς. Επίσης η γυναίκα μπορούσε να καταφύγει στο δικαστήριο αν πίστευε ότι ο άντρας της δεν διαχειρίζονταν σωστά την προίκα της.
Η προίκα ονομάζονταν γαμβρίκι και περιελάμβανε χρήματα, σπίτια, ρούχα, οικιακά σκεύη κ.ά. Εάν για να γίνει ένας γάμος βοηθούσε και μια προξενήτρα έπαιρνε και αυτή ποσοστό από τη προίκα.
Δείτε παρακάτω ένα απόσπασμα από συμβόλαιο προίκας όπως αναφέρεται στο βιβλίο ¨Βυζαντινόν βίος και πολιτισμός¨ του Φαίδωνα Κουκουλέ.
Η προίκα ονομάζονταν γαμβρίκι και περιελάμβανε χρήματα, σπίτια, ρούχα, οικιακά σκεύη κ.ά. Εάν για να γίνει ένας γάμος βοηθούσε και μια προξενήτρα έπαιρνε και αυτή ποσοστό από τη προίκα.
Δείτε παρακάτω ένα απόσπασμα από συμβόλαιο προίκας όπως αναφέρεται στο βιβλίο ¨Βυζαντινόν βίος και πολιτισμός¨ του Φαίδωνα Κουκουλέ.
¨Στο όνομα του Ιησού Χριστού... εγώ ο κυρ Αλέξιος Κούζης, μπροστά στο Θεό και στον κυρ Ευγένιο, στον κυρ Ευστράτιο και στον κυρ Ορέστη τους καλούς μου γείτονες, δίνω το γαμβρίκι (προίκα) στον κυρ Μιχάλη Δούκα, που πρόκειται να γίνει παιδί μου, 40 χρυσά κωνσταντινάτα μετρητά, το σπίτι στα Ψαμμάθια, κιλίμια 4 και χράμια 6, που ύφανε η νύφη και η κόρη μου Χρυσάντζα, ρούχα για το σπίτι, κοσμήματα, έπιπλα και όλα τα τζουμπλέκια (σκεύη) και την ευχή μου να ζήσουνε, να κάμουνε παιδιά, να ευτυχήσουνε...
Αγγελική Μ., Ανθούλα Κ. (Ε1΄)
0 σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου